Тонущий венок 2.0. Что-то начинается…

Разам знойдзем мы скрыню Пандоры

Адчынi яе, схаваем сусвет з найпершай спробы

Усё дзеля цябе, маё маленькае цяпло

Над табою золата, нiбыта месяца гало

Словы твае нiбыта сонца прамянi

І шчасце, калi дасягнуць яны зямлi

Досыць

Кожны твой крок нiбыта вецер

І кожны мiг дзе ёсць твой позiрк

Аддам я за yсё на свеце

Аднойчы зразумеy усё

Чакаць нам моманту ня трэба

Увесь наш лёс у тваiх руках

Цябе кахаць лепей за срэбра

Клопат i час можам схаваць

І сёння дзень наш назаyсёды

Каханне любiць пустату

Словы мае вышлi з моды

Але не атрымаць дазвол

Прабач калi кажу я лiшне

Момант жыцця не працягнуть

Адно толькi, з шматлiкiх лiшнiх

Досыць баяцца нас самiх

Сигнал

Вперёд несутся минуты,

А следом шагают часы

И дремлют одни только люди,

Накинув на тело плащи

И все как один ждут сигнала,