Xoşbəxtliyin son həftəsi

S?h?risi g?n parka g?l?nd?, ?z-?zl?y?md? hiss etdim ki, ilk d?f?dir ki, bura g?zm?y? bel? h?v?sl? g?lir?m. Masini parkin qabagina qoyub, girdim i??ri. Istirah?t ed?nl?r, usaqlarla vaxti ke?ir?nl?r, g?r?s? ?ixanlar – hansi t?b?q? des?n, burada tapmaq olardi.

G?zdikc?, g?z?m? dolandirdim ?trafa, onu g?rm?dim. B?lk? d?, g?lm?y?c?kdi bu g?n. «N? olar, m?qavil?miz yoxdur ki! Sabah g?r?r?m Rozani!» ?z?m ?z?m? bir n?v, arxayinlasdirmaq ist?dim. Yeyin addimlarla b?y?k dair? il? getm?yimd? idim. Bu dair?ni getm?k, az qala iki km yol edirdi. Yarim saata q?d?r ke?misdi ki, tanis s?s esitdim:

– Niy? dayandiniz? Dayanmayin, xahis edir?m! – g?l?sl? s?s esitdim.

Roza idi. Dayanmagimsa, s?uralti olub. Y?qin, ?trafa boylanmaq ist?mis?m. Razi halda yerisim? davam etdim. N?hay?t, telefonun taymeri vaxtin basa ?atdigini bildir?n z?ngi ?aldi. Dayanib arxaya ?evrildim. Dabanbasaraq g?lirdi. Salamlasdiq.

– Ged?k, g?r?k yer tapa bilirikmi? – dedi Roza.

Yer tapib oturduq.

– Siz m?nd?n gec g?ldiniz bu g?n, – dedim.

– ?ksin?, siz bu g?n tez g?lmisiniz!

Dogrudan da, m?n vaxtin ?vv?lin? 20 d?qiq? ?lav? etmisdim ki, sonra g?zm?yim ikinci hiss?ni. Bunu Rozaya dey?nd?, ucadan g?ld?.

– Vallah, lap k?rp? usaq kimi edirsiz! Artiq baslamisiniz m?n? g?r? ad?t etdiyiniz rejimi d?yism?y?!

– Yox, Roza. D?z?, ?oxdan ist?yirdim ke??m birc? rejim?.

– Yaxsi, iti addimla yeridiyiniz zaman bir-iki d?f? dayanib ?trafa baxmaginiz nec?? ?vv?ll?r sizin bel? etdiyinizi g?rm?misdim!

– Dayanmisdim? – guya t??cc?bl?ndim.

– Azindan, iki d?f?.

– Ad?t?n, dayanmiram! D?z?, cavabsizam, bilmir?m, niy? dayanmisdim.

– Deduktiv metodlarla hesablasaq, he? d? ??tinlik ??km?rik, tapariq s?b?bini! – dedi zarafatla. – X?sus?n d?, tez-tez boylanmaginizi n?z?r? alaraq!

Roza susdu. Ona baxirdim. Ilk baxisda, az qala yeniyetm? t??ss?rati bagislasayirdi. Yaxsi fiziki formada olmasi onun ne?? yasi olmasini anlamaga imkan vermirdi. 20 d? dem?k olardi, 30 da. B?lk? d?, bir az da ?ox. G?y s?mani xatirladan g?zl?ri, nazik dodaqlari, z?rif ?z?n? yarasiq verirdil?r. Balaca burunu vardi, h?ddind?n ?ox balaca. ?g?r, Rozada eyib g?zm?k ist?s?ydik, burnunun balacaligini qoymaq olardi ortaya.

– Riyaziyyat?ilar ?z d?qiqlikl?ri il? n?yis? gizl?tm?k sansi vermirl?r meydanda olana. Y?qin, m??llim?siniz!

– El? d? dem?k olar. Institutda isl?yir?m, amma, m??llim? deyil?m. Fizika-riyaziyyat ?zr? is apariram.

Bel?c?, bir saatdan ?ox oturduq parkda. Artiq, tanisligimiz lap k?hn? dostlarin tanisligini xatirladirdi.

– ?ixib getm?k arzusu il? yasayiram, – dedi Roza. – N? vaxt ki, oluram Moskvada, Minskd?, qayitmaq ist?mir?m. Amma, neyn?y?s?n, ev-esik, isim-g?c?m! Onsuz da ged?c?m. ?n b?y?k arzum v? niyy?tim budur, m?dafi? olum, ged?c?m. D?yis?c?m institumu. Oradaca r?fiq?m isl?yir, k?m?k ed?c?k, danismisiq h?r seyi.

– ?lb?td?, b?y?k s?h?rl?rd? g?n-g?zaran qurmaq, qabaga getm?k imkani da ?oxdur.

– Bir halda ki, oglum da orada oxuyur. ?mid edir ki, g?l?c?m, birg? yasayacagiq. – Roz? m?vzunu d?yisdi.

– G?nd? bura g?lib bir ne?? km ke?m?y? sizd? ciddi s?d?b var, ya, el?-bel??

– Roza, ola bil?r, bir-birimizi riyazi dill? des?k, “c?m s?klind?” g?rm?y?k, “s?n”l? danisaq?

– H?, n? olar!

– Ilk n?vb?d? oturaq isim oldugu ???n, v? ?lb?tt?, bel? isin n?tic?sini aradan qaldirmaq ???n.

Isim-s?n?tim bar?d? danisdim. N? q?d?r m?n? y?ng?l idi Roza il? s?hb?t etm?k, sorusmaq, cavab verm?k. Sanki, onu y?z il idi taniyirdim…

O g?nd?n Roza il?, dem?k olar ki, az qala h?r g?n g?r?s?rd?k. Yavas-yavas dostlugumuzun statusu b?y?y?b el? h?dd? ?atdi ki, g?r?sm?yimiz qanuna ?evrildi. Artiq, ist?diyimiz yer? v?d?l?sirdik. G?r?s vaxtlarimizi intizarla, b?lk? d? h?yacanla g?zl?yirdik, – des?m, y?qin s?hv etm?t?m. Artiq, dostluq-tanisliq m?nasib?tl?rimizin ?z adiliyini itirdiyini, b?y?y?r?k g?z?l, h?m d?, bir-birini tamamlayan hissl?r m?st?visin? k?? el?diyini h?r ikimiz g?z?l basa d?s?rd?k. Iki yasli insanin realliga m?nasib?ti cavanligin siltaqligindan y?ks?kl?rd? dayanmisdi. H?r ikimiz g?ncliyin sirin naz-q?mz?li ?agini ?oxdan arxada qoymusduq v? s?rb?st, real h?yatimizi yasayirdiq.

B?z?n Rozani isind?n evin? d? aparasi olurdum. ?ox vaxt t?k olmurdu, g?z?l boy-buxunlu, uzun sa?lari olan bir r?fiq?si qonsuluqda yasadigi ???n isd?n birg? ?ixirdilar. H?mis? d? m?bahis? edirdil?r. M?n? el? g?lirdi ki, Rozanin bu r?fiq?si bizim Roza il? bir yerd? olmagimiza, t?nha qalmagimiza h?r vasit? il? mane olmaga ?alisirdi. Bir d?f?, axsam g?zintisind? onun kimliyi bar?d? sorusdum.

– Kрасивая стерва – g?z?l …zibil – dedi Roza. – El? g?z?lliyin qabaginda xasiyy?ti ?ox pisdir.

– R?fiq?nin g?z?lliyini x?susi vurguladin. D?s?nm?r?m ki, s?n h?s?d aparirsan ona!

– ?lb?td? yox! M?nim ona h?s?d aparmagima s?b?b yoxdur. N? is?… B?z?n, ?ox g?z?l olanlara yazigim g?lir!

– Basa d?sm?r?m s?zl?rini! Niy?, n? s?b?b??

– Heyf, indi qaranliqdir. Yoxsa, qocalari g?st?r?rdim s?n?, misal ???n. Bax hansisa bir qocaya, qariya. ?z-g?zl?rin? n?z?r sal. B?zil?rinin qasi-g?z? ?z?n?n qat-qat qirislarinin i?ind? itib. Kim bilir, b?lk? bu qari cavanliqda ?n g?z?l qadin olub. Amma, el? qoca g?rm?k olar ki, ?z-g?z?-b?d?ni he? d? bu q?d?r pis g?n? d?sm?yib. Dem?k, qocaliq hamiya yarasmir. O g?z?lliyi, g?mrahligi saxlamaga n?s? basqa sey g?r?kdir.

– M?ni qorxutma qocaliqla, Roza!

– S?n qocalmayacaqsan, s?n h?mis? bel? cavan olacaqsan! – dedi Roza.

Axsam g?zintisi ???n yegan? yer olan s?h?r b?l?diyy?sinin qabagindaki meydan yavas-yavas bosaldi. Biz d? ayaga durduq.

K??? fanarlarinin qaranliqlari yaran isiginda Roza cazib?dar g?r?n?rd?. G?z?l b?d?n formasi, dik duran sin?si bu yarimqaranliqda tunc heyk?li xatirladirdi. M?n onun h?rd?n usaq t?k s?yl?diyi bosbogazliqlara maraqla qulaq asaraq d?s?n?rd?m.

N? q?d?r f?rqli idi h?yatlarimiz, h?yata baxislarimiz! ?ox vaxt h?r deyil?n s?zd? m?na axtarmisam, s?b?bini anlamaq ist?mis?m. S?r?sk?n buzun qorxulu oldugunu bil?-bil? ?ixmisam buzun ?st?n?, yixilmisam. Yixilanda s?z?m?, iradimi buza, qisa, b?xt?, n? bilim n?y? dediyim anlarim ?ox olub. Keyfim olmayibsa g?lm?yi bacarmamisam. Roza is? bel? deyildi. H?r seyi realliqla, usaq sad?l?hvl?y? il?, yalan v? m?krd?n uzaq formada q?bul ed? bilm?si, bu realliqlardan laziminca pozitivlik tapma bacarigi n? q?d?r xos idi! Bu insan xosb?xtliyin m?v?qq?tiliyini, axarligini q?bul etmirdi. M?mk?n olanlardan sevinm?k sansi tapmagi bacarirdi Roza.

Qoluma girdi.

– Daha qaranliqdir. ?g?r kiml?r t?r?find?n tanina bil?c?yimiz qorxun varsa, artiq qorxu yoxdur.

Sag b?yr?m od tutub yanirdi. S?zl? ifad? ed? bilm?y?c?yim sirli v? inc? bir hiss b?r?m?sd? b?d?nimi. Qucaqlamaq, sin?m? sixmaq kimi d?li arzular oynayirdi basimda. Amma, olmazdi, tez idi. Az-?ox xasiyy?tini basa d?sm?sd?m, t?l?sm?k, artiq h?r?k?t etm?k onu incid? bil?rdi. M?ntiqi sonluq onsuz da yolumuzun ?st?nd?ydi. Haradasa intizarla bu m?ntiqi sonluq bizi g?zl?yirdi, salamlamaq ???n.

3-c? hiss?

Bir aydan ?ox ke?misdi tanis oldugumuz g?nd?n. N?vb?ti d?f? onu evl?rin? g?tirmisdim. Yerd?n ikinci m?rt?b?d? yerl?s?n m?nzilini g?st?rs? d?, i??ri girm?misdim. Ne?? vaxt idi b?han? g?zirdim ki, m?nzild? olum. V? t?sad?f m?n? yetirdi bu imkani.

Binanin gir?c?yinin qarsisinda Roza masindan d?sd?. Ilk addimi atmaq ist?yirdi ki, “ax, vay!” dey?r?k masina s?yk?ndi.

– Dayan, – dedi m?n?, – dey?s?n, g?zl?m?li olacaqsan. Ayagim yaman b?dr?di, pis agri var. Ayaqqabinin dabani qopdu.

Yaxinlasib qolundan tutdum. Bir-iki d?qiq? ke?di. Dey?s?n, agri ke?mirdi.

– Roza, agri g?cl?d?rs? is uzana bil?r. Burada ayaq ?st? n? q?d?r duracagiq?

– B?s, n? ed?k? Yerim?k ??tindir, 5-6 d?qiq? dayanmaq lazimdir.