Бяздарна здольнасцi расходаваць,
Бязглузда проста жыць.
А разумець, якi ты чалавек!
Ты не падобны на yсiх астатнiх?
Скарбы твае сапраyдныя, здалёк –
Могуць адкрыць i растлумачыць!
Галоyнае, усё разумець, пасля,
Дарма сябе не забiваць.
Жаць руку сябру. Акрамя,
Таго хто хоча цябе страцiць.
11.2018
*****
Вочы стамiлiся ад пераездаy.
Баляць i кажуць хопiць, стоп!
Я шмат якiх пабачыy месцаy
І зноy рыхтуюся да новых спроб.
А як жа мне?! Гэта нязменна.
Я падарожнiчаю, не стаю.
Бо тыдзень, з позiркам, нястомна,
У кут дыпрэсii нясе.
А хто рыхтуецца на заyтра
І рухаецца y новый дзень?
Так гэта ж я, ды yсё ж нахабна:
Са стомленносцю i y бядзе.
10.2020
*****
Ідзе па вулiцы адна,
Дзе шмат жоyтай лiстоты.
Цярушыцца ад хмар вада
І грызуць яе турботы.
Не чуваць птушыны спеy,
Гул спяшаючых машын.
Колер цёплых дрэy.
Шэрых маляваных спiн.
Зараз думаеш аб iм:
Што ён робiць, дзе ён!?
У чаканнi, без гадзiн –
Адзiнота сумных дзён.
Каб прыйшоy, цябе абраy!
Ты чакаеш, кожны тыдзень.
Смутак восенi прагнаy,
Нiбы зараз восень студзень.
Каб убачыць прыгажосць
І адчуць пяшчоту фарбаy.
Трэба каб з'явiyся госць.
Ён багацце скарбаy!
10.2018
*****
Пакiнуy цень туман
І я стаю сярод пустэчча!