Душман ага тике барды.
Азап келет бери жылып,
Ажал ага жакындады.
Тартынбас кыраан баатырды,
Канкорлор келип кол салды.
Ажал деген ажал экен,
Азапка ?м?р чырмалды.
Куу жыгач деген ажал экен,
Куруп калган замана.
Чыныбек каза болгондо,
К?н б?рк?л?п жамгыр жаады.
Эми бир кайра келбейт го
Энелер к?з?н жаштады.
Кайы? ыйлап, тал ыйлап,
Карган жандын баары ыйлап,
Эмчектеги бала ыйлап,
Алган жары ал ыйлап.
Баатыр уулун жоготуп,
Достор к?з?н жаштады.
« Атаке!» деп улам ыйлап,
Алсыз калды балдары.
?л?м деген ?л?м экен,
Кеткен келбейт артына.
Бир уланын жоготуп,
Капага батты замана.
Ак эмгеги кала берди,
Баян болуп артына.
Баардык кезде унутулбас,
Баатыры бар замана.
Жамандыкка баш ийбес,
Жарыгы к?чт?? замана.
Биринчи чыккан генерал,
Беккулу ыйык атадан.
Дайны журтк?а айтылган,
Да?кы к?чт?? замана.
Айланган тоонун б?рк?т?,
Абалап учат асманда.
Атагы элге айтылып,
Аты калган замана.
Карарган тоонун шумкары,
Кайрылып учат асманда.
Дайындуу ушул баатырдын
Да?кы калган замана.
Тукеш уулу Чыныбек,
Белгил?? болуп б?т элге.
Атпай журтка айтылып,
Аты калган замана.
Ке? пейилд?? эр жигитке,
Генерал деген улуу наамды
Эли сыйлап баласына,