Общий курс турецкого языка. Часть 3 (В2–С1). 11 714 слов

ПРОЗА

Mavi Camileri

Hayal

Monika aksamlari tepede oturup g?nesin batisini izlemeyi severdi.

G?n aksama yaklasiyordu. G?zel ve gururlu bir vahsi at g?zlerinin ?n?nde parladi ve agustosb?ceklerinin sesi ve ?am ta?larinin hisirtisi ile n?fuz eden muhtesem mesafeye kayboldu.

Bir s?re ge?ti ve geri d?nd?. O mor g?nesin batan arka planina karsi yavas?a adim atiyordu.

«Keske simdi sana binip bu hashas tarlasinda o mavi sonsuz mesafeye gidebilseydim. Ne kadar b?y?k ve g?zelsin! – dedi kiz r?ya gibi.

Zaman ge?iyordu. Her g?n ?gleden sonra Monica tepeye g?nesin batisini izlemek i?in geldi. Bir keresinde ayni atin hashas tarlasinda y?r?d?g?n? g?rd?.

Nedense kiz kalkti ve onunla bulusmaya gitti. Birbirlerine yaklastiklarinda, Monica atin yan tarafinda kocaman bir yarasinin a?ilmis oldugunu g?rd?.

«Hemen sana yardim etmeliyim. Korkma. Annem doktor, her t?rl? yarayi nasil iyilestirecegini bilir. Inan bana. Simdi onu getirecegim. Bizi burada bekle. Sakin uzaklasma tamam mi.» dedi.

Bir s?re sonra, s?z verildigi gibi, kiz hashas tarlasinda yeniden belirdi. Yaninda, elinde doktor ?antasi tasiyan esmer gen? bir kadin vardi. Kadin, ati muayene ettikten sonra yarayi sardi, ati oksadi ve bir par?a sekerle tedavi etti:

«Bize gidelim dostum. Biz sana bakariz, i?irir ve yem veririz.» dedi.

At hi? aldirmiyor gibiydi: itaatkar bir sekilde yanlarinda y?r?d? ve kisa s?re sonra kendilerini k???k bir k?y?n eteklerinde buldular.

Buradan, yaninda belli belirsiz bir ahiri andiran harap bir binanin bulundugu k?hne eski bir eve gittiler. Buraya Hayal adini verdikleri bir defne ati yerlestirdiler. Aile iyi yasаmasa da, dedikleri gibi «sikisik mahallelerde, ancak mutluluk i?indedir»: herkese yetecek kadar yiyecek ve barinak vardi. Hayatta baska neye ihtiyacin var?

Bir s?re sonra atin yan tarafindaki yara tamamen iyilesti.

«Hayal her zaman ahirda duramaz ya da avluda dolasamaz. Kosmasi gerekiyor. Sen Monika onunla hashas tarlasina gidersin. Orada ?zg?rce kosmasina izin ver.» dedi annesi bir kere.

«Ya benden ka?arsa, o zaman ne olacak?»

«Ne o zaman? Hi?bir sey, aslinda o bizim tutsakimiz degil, arkadasimiz. Onu seviyoruz ve sadece en iyisini diliyoruz. Nerede olacagini se?e kizim. Onu zorlama.»

Sonra Monika, Hayal’i dizginlerinden tuttu ve tarlaya dogru ilerlediler. Kiz, sinirinda atin g?zlerinin i?ine bakti ve s?yle dedi:

«Artik sagliklisin ve ?zg?rl?ge ihtiyacin var. Nerede daha iyi hissedecegini ve nasil daha iyi hissedecegini se?. Verecegin her karari kabul edecegim. Ama bil ki bizi terk edersen beni inciteceksin.»

Bu s?zlerle Monika derin bir i? ?ekti, dizginleri birakti, kenara ?ekildi ve en sevdigi tepeye oturdu.

G?n batiyordu. Hayal arkasindan bakti, bir s?re hareketsiz kaldi ve sonra t?m hiziyla hashas tarlasinda kostu.

Ufuk ?izgisinin gerisinde kaybolan ati izleyen kiz, g?zlerinde yaslarla:

«Ne kadar g??l? ve g?zelsin!» fisildadi.

Bir iki saat ge?ti ama Hayal sahaya geri d?nm?yordu. Kiz g?zyaslarini silerek eve dogru y?r?d?.

Annem Monika’yi elinden geldigince sakinlestirmisti, ama yine de b?t?n aksam ve b?t?n gece agliyordu.

Sadece safakta huzursuz bir uykuyla uyuyakaldi. Hayal’i bir r?yada g?rd?: ona nazik g?zleriyle bakiyor ve birlikte sonsuz hashas tarlasinda y?r?t?yorlarmis.

Zaman ge?misti. Monika’nin ruhundaki yara biraz iyilesti. Ancak ati d?s?nmekten vazge?medi: Hayal neredeyse her gece onu r?yasinda g?rmeye devam etti.

Bir keresinde en sevdigi tepeye geldi ve aniden ufukta ona ?ok tanidik bir siluet belirdi.

Bir an sonra ?oktan birbirlerine dogru kosmaya baslamislardi.

Kiza yaklasan at, g?zlerine sevgi dolu bir bakisla bakti ve basini egerek onu eyere oturmaya davet etti. Monika daha ?nce hi? ata binmedigi i?in bir an teredd?t etti. Ama sonra kararli bir sekilde, t?m korkulari bir kenara birakarak cesur k???k binici atina bindi.

Onu tasiyan Hayal hashas tarlasindan, tepelerden ve daglardan kostu. Onlar ?zerinde u?uyorlardi. Bazen Monika’ya dizginleri birakip d?smek ?zereymis gibi geliyordu. B?yle anlarda atinin boynuna daha siki sarildi, dislerini sikti ve g?zlerini kapatti.

Сводный перевод на турецкий

1

1. Завтра мы поедем на дачу.

2. Мы останемся там на несколько дней.

3. Мы будем купаться и загорать до обеда.

4. Мы останемся на пляже на несколько часов, пока не стемнеет.

1. Я сказал тебе, что завтра мы едем в наш загородный дом.

2. Вы думали, что мы останемся там на несколько дней.

3. Он решил, что мы будем купаться и загорать на пляже до обеда.

4. Мы знали, что останемся на пляже на несколько часов до наступления темноты.

_____________________________________________________________

1. Этим летом мы всей семьей поедем в Испанию.

2. Там мы проведем целый день, купаясь и загорая на пляже.

3. Моя мать и сестра будут покупать различную одежду, пока не будут потрачены все деньги.

4. Они, как обычно, собирались ходить по магазинам.

1. Родители сказали, что этим летом мы всей семьей едем в Испанию.

2. Они обещали, что мы будем весь день купаться и загорать на пляже.

3. Вы думали, что моя мама и сестра будут покупать разную одежду, пока все деньги не будут потрачены.