Hər şey yaxşıya doğru. Şerlər və lirik lövhələr

H?r sey yaxsiya dogru. Serl?r v? lirik l?vh?l?r
Vahid ??m?nli

Kitabda m??llifin son ill?rd? yazdigi serl?r v? lirik l?vh?l?r toplanmisdir. ?s?rl?r sad? xalq dilind? yazilmisdir. Yas m?hdudiyy?ti yoxdur.

H?r sey yaxsiya dogru

Serl?r v? lirik l?vh?l?r

Vahid ??m?nli

© Vahid ??m?nli, 2018

ISBN 978-5-4485-2753-1

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Bu kitabi atam Valehin v? anam P?rizadin xatir?sin? h?sr edir?m

M?nIm anam…

Q?driyy? ?i??yin «M?n anayam» publisistik ?s?rini birn?f?s? oxudum. Ilk baxisdan sad? g?r?n?n bu ?s?rd? n?l?r vardi? ?qli c?h?td?n saglam olmayan ?vladini c?miyy?t? layiqli f?rd, savadli, bilikli insan kimi yetisdirm?k ???n ill?rl? h?r m?s?qq?t? qatlanan, h?kiml?r? m?raci?t etm?kl? kifay?tl?nm?yib ?z? d? oxuyan, arasdiran bir ananin agrili-acili, eyni zamanda s?r?fli h?yati t?svir olunmusdu. Heyr?td?n donub qalmisdim. Bu n? idi, Ilahi? Borc idimi? Vicdan ?agrisi idimi? Allahin h?km?n? boyun ?y?r?k ?z y?k?n? axira q?d?r ??km?k v?zif?si idimi? Bilmir?m. B?z?n ??kdiyi ?zablardan bezib asi olan insanlar da g?rm?s?m. B?z?n s?brini cilovlaya bilm?yib partlayan, yanan insanlar da g?rm?s?m. Amma ?vladi yolunda ??kdiyi z?hm?tl?rd?n bez?n ana g?rm?mis?m. ?ox q?dim bir ?fsan? var:

Ana b?tnind? son saniy?l?rini yasayib bu d?nyada uzun yol?uluga hazirlasan bir k?rp? Allahdan sorusur:

– Allahim, d?nyaya g?z a?acagam, amma orada n? ed?c?yimi bilmir?m.

– M?n s?nin ???n bir m?l?k yaratdim, O qaygina qalacaq, -deyir Allah.

– Allahim, m?n insanlarin dilini bilmir?m axi?!. Onlara d?rdimi, ist?yimi nec? basa salacam?

– S?nin ???n yaratdigim m?l?k s?n? onlarin dilini ?yr?d?c?k, -buyurur Allah.

– Allahim, esitmis?m ki, d?nya pislikl?rl? doludur. Onlarla nec? m?bariz? aparacam?

– S?nin ???n yaratdigim m?l?k ?z h?yati bahasina s?ni qoruyacaq. Narahat olma!

– Allahim, s?nin h?zuruna nec? qayidacam?

– S?nin ???n yaratdigim m?l?k h?zuruma nec? qayitmagi s?n? ?yr?d?c?k, -buyurur Allah.

Bu zaman m?l?kl?r g?lib usagin d?nyaya getm? vaxtinin ?atdigini s?yl?yirl?r. Usaq sonuncu anda qisqirir:

– Adi, Allahim adi. O m?l?yin adi n?dir?

– Adi ?h?miyy?tli deyil. S?n ona sad?c? «ANA» dey?c?ks?n! – buyurur Allah.

Bu ibr?tamiz r?vay?ti g?z yaslari i?ind? oxudum. I?imd?n bir f?ryad qopdu. K?rp? niy? sorusmadi ki, Allahim, b?s m?n n? edim? M?ni yedizdirib-i?izdir?n, q?d?m-q?d?m b?y?d?n, qaygimi ??kib d?nyanin h?r bir ??tinliyind?n qoruyan, ?v?zind? is? he? n? ist?m?y?n o m?l?kl? nec? r?ftar edim? Sorussa, b?lk? d? layiqli bir cavab alardi. Lakin Allah insanin dalinca m?q?dd?s kitablarini g?nd?rdi. Bu kitablarda is? h?r sey yazilmisdi. «M?n c?nn?ti ananin ayaqlari altinda yaratdim.»

Hami deyir ki, ana m?q?dd?sdir. Amma, n? gizl?dim, biz ?vladlar b?z?n onu incidir, ?y?dl?rin? qulaq asmir, n?tic?d? ?zl?rin? z?lm ed?nl?rd?n oluruq. Uzaga getm?k lazim deyil. M?n anami itir?nd? on iki yasim vardi. Bu on iki ilin xatir?l?ri i?imi g?yn?dir. Anama verdiyim ?ziyy?tl?r yadima d?s?nd? m?ni x?cal?t t?ri basir. ?z?m? yer tapa bilmir?m. Ana! M?n s?ni hardan alim? S?n? nec? deyim ki, pesimanam? S?sim isimd? bogulur. Harayim kim?, hara ?atar? Insanlara s?sl?nir?m: -Analarinizi sevin. Onun q?drini bilin. El? yasayin ki, sonra basiniza d?ym?y?siniz. Ne?? il q?lbimd? yasatdigim bir xatir?ni sizinl? b?l?s?r?m. 8 mart 1975-ci il idi. Foye Qadinlar g?n? m?nasib?til? al-?lvan b?z?nmisdi. T?nt?n?li bir gec? ke?irilirdi. Sevimli m??llim?m Fatmaxanim m??llim? basda olmaqla, hami burada idi. Gec?nin aparicilarindan biri d? m?n idim. Mahnilar, t?brikl?r bir-birini ?v?z edir, hami deyir, g?l?r s?nl?nirdi. Dostlarim analara h?sr edil?n serl?ri, mahnilari oxuyub gurultulu algislar altinda s?hn?ni t?rk edirdil?r. He? kimin m?nim o gec?y? hazirladigim s?rprizd?n x?b?ri yox idi. Ne?? g?n idi ki, onu cibimd? g?zdirirdim. Gec?d? dostlugumuzun b?n?vr?si el? o g?nd?n qoyulan unudulmaz xan?nd?-m?nim adasim Vahid Abdullayev d? istirak edirdi. Budur, dostum analara h?sr olunmus g?z?l bir mahni il? ?ixisini yekunlasdirib alqis payini qazanir. S?hn?y? ?ixiram. ?limi cibim? salib ne?? g?nd?n b?ri cibimi yandiran d?rdqat b?k?lm?s yazini ?ixariram. B?t?n baxislar ?z?m? tikilib. Hami intizarla n?vb?ti n?mr?ni elan etm?yimi g?zl?yir. M?ns? h?zin bir s?sl? deyir?m:– Indi d? icaz? verin, ?z?m?n yazdigim «Ana» serini siz? oxuyum. Tamasa?ilarin ?z?nd? t??cc?b dolu bir maraq var. Fatmaxanim m??llim?d?n basqa… O m?nim azdan-?oxdan n?s? yazdigimi bilirdi. Amma bu d?qiq? burada oxunacaq serd?n onun da x?b?ri yox idi. Bu ser m?nim ne?? il sin?md? g?zdirdiyim anasizliq d?rdin?, anasiz qalan d?nyama bir ?syan idi. Yad s?h?rd?, ana n?vazisin? h?sr?t qala-qala yasadigim, cibimd?ki bes q?piyi ??r?y? verib uzun bir yolu piyada getm?y? m?cbur oldugum anlarimda yazmisdim. Seri oxuduqca q?h?r m?ni bogur, s?sim titr?yirdi. G?zl?rimd? gil?l?n?n yas v?r?qd?ki yazilari g?rm?y? imkan vermirdi. Buna g?r?k d? yox idi. Seri yazdigim andan ?zb?rl?misdim. Buna ser d? dem?k olmazdi. Bu ne?? ill?r anasiz yasayan bir g?ncin f?ryadi idi. M?n bu s?tirl?ri, bu anda m?n d?rd? olan insanlar ???n oxuyurdum. B?lk? d?, onlarin q?lbl?rind?n ke?irdikl?ri, lakin dey? bilm?dikl?ri s?zl?ri deyirdim. (Ser ilk d?f? n? c?r yazilibsa, o c?r d? ?ap edilir)

M?n s?ni s?sl?dim, m?n? can dedin
,Can dey?n dilin? qurbanam, ana.
Odlu ?r?yini s?n qurban dedin,
Odlu ?r?yin? qurbanam, ana.

Deyirdin, n? zaman yasa dolarsan,
Boyuna baxaram m?ns? doymadan.
G?lib baxacaqsan s?yl? b?s ha?an?
Baxan g?zl?rin? qurbanam, ana.

Q?drin bilm?diyim o ?ll?rind?n,
Ist?r?m, y?z d?f? ?p?m indi m?n.
Basimi sigalla, oxsa yenid?n,
Z?rif ?ll?rin? qurbanam, ana.

«Agilli ol» – dedin h?r zaman m?n?,
H?r seyi duymagi ?yr?tdin m?n?,
M?ni q?rq el?din m?h?bb?tin?,
Saf m?h?bb?tin? qurbanam, ana.

Ey g?z?m?n nuru, bir m?n? bax s?n,
Oglun he? ?ixmayib ?y?dl?rind?n,
Onu amal edib yasamisam m?n.
G?z?l s?zl?rin? qurbanam, ana.

S?n qurban olardin m?n? h?mis?,
Indi yox! Qocalam, sa?a d?n d?s?,
?ll?rim ?lin? bir d? yetis?,
M?n s?nin qurbanin olaram, ana!

Seri bitirib, bayaqdan imkan tapib baxa bilm?diyim zala baxdim. M??llim?l?rim, qizlar, oglanlar – haminin g?z?nd? yas gil?l?nmisdi. H?nk?r-h?nk?r aglayanlar da vardi. M?n d? artiq g?zl?rimd?n sel kimi axan g?z yaslarini saxlayacaq halda deyildim. Yavasca s?hn?ni t?rk etdim. Arxamca esitdiyim g?r?ltulu alqislarin arasindan Qalib m??llimin h?y?canli s?sini esitdim:-Oglum, s?n n? etdin, biz camaati bura y?gmisdiq ki, bayram m?nasib?til? t?brik ed?k, xos s?zl?rl? ?r?kl?rini a?aq. S?n al?mi g?z yaslarina q?rq el?din ki… Bu gec?d?n sonra adimin ?vv?lin? bir sair s?z? d? ?lav? edildi. Gec?-g?nd?z bu seri k???r?b dostlarima paylayirdim. Kim? rast g?lirdims? m?nd?n seri ona yazib verm?yimi xahis edirdi. Serin b?dii s?viyy?si bar?d? bir s?z dem?k fikrim yoxdur. Amma bu sad? s?zl?r insanlarin ?r?yin? ona g?r? yol tapa bilmisdi ki, onlar ?r?kd?n g?l?n s?mimi bir etiraf idi. Ne?? ill?r sonra m?n anama daha bir ser h?sr el?dim:

Bir an gecik?nd? b?n?vs? kimi,
Doqqazin agzinda bitirdin, ana.
Bir ??ana?? dey?nd?, ?v?zind? s?n,
Y?z d?f? ??can?? dey? ?p?rd?n, ana.

Besiyim basinda qaldin yuxusuz,
Qoymadin b?y?y?m hissiz, duygusuz,
B?y?d?-b?y?d? m?ni qaygisiz,
?z?n g?ncliyini itirdin, ana.

N? toyda sad oldun, n? d? d?y?nd?,
Unutdun ?trini g?l-?i??yin d?,
Bu q?d?r qaygini z?rif ?iyind?,
Bilm?dim, n? t?h?r g?t?rd?n, ana?

Vahid?m, sin?md? dag ne??-ne??,
Qarisdi g?z?md? g?nd?zl? gec?,