Убырлар уянган чак

–?й эченд?ге лампочкалар аларны ?терми, – диде ?идият, – Кич? алай т?гел иде…

К?т?е бел?н кара?гы т?р?з?г? омтылган вампирларны? барсы да диярлек ??лак булды, ис?н калганнары качып китте. Л?кин алар барыбер бихисап иде ?ле. Без элекеч? урамга яктыртып торуыбызда булдык. Ахырда ?идият прожекторын урынына беркетеп куйды. Без д? шулай иттек.

–С?гать д?рт! – дип кычкырды Айрат, – Тагын ике с?гать т?зс?к…

–Ике с?гать! – Бу ми?а биш с?гатьт?н д? озаграк булып тоелды, – Озын бер гомер…

–Т?з?без, егетл?р… – диде ?идият, тик шундук яман с?генеп пржекторы янына сикерде, – Айрат, ана?ны!..

Ничек кен? ?итез кыланмасын ?идият, бу юлы, барыбер, со?лады. Карават астыннан килеп чыккан кош к?з ачып йомганчы кеше сур?тен? керде д? Айратны? муенына ябеште. Мин с?ялеп торган усак таякны эл?ктереп, вампирны? й?р?ген? кададым. Таяк купшак карга керг?нд?й ?и?ел керде. Вампир, танышсыман к?ренг?н чиб?р хатын кыяф?тен югалтып, череп таркала башлаган м?етк? ?верелде д? ч?чр?п юкка чыкты. Айрат х?лсезл?неп ид?нг? егылды.

– Ана?ны!.. – ?идият ачуыннан тончыгып безне? янга килде, Айратны к?т?рерг? итте,– Шайтан алгыры…

–Бетте, – диде Айрат, со?гы к?чен ?ыеп, – Ул тешл?де мине. Барсы да бетте…

–Айрат…

–Ми?а р?х?т, Ил?ам… Мин ?земне чиксез б?хетле тоям… Кызлар бел?н ?бешк?нд?ге кебек… Тик мин… мин д? тизд?н вампирга ?йл?н?ч?кмен…

?идият аны? муенындагы эзне карады.

Кул селт?п куйды.

–Ил?ам… – Айрат х?лсез куллары бел?н усак таякка ?релде, – Ил?ам, ?тен?м синн?н… ?тер мине…

–Айрат! Д?шм?, ана?ны…

–Ул д?рес ?йт?! – ?идият ми?а таяк сузды, – ?тер аны…

–Айрат…

Тик ул д?шм?де. Мин Айратны? ма?гаена кулымны куйдым. Ул суына башлаган иде. Юк, ул боздай салкын иде. Мин аны? к?зл?рен йомдырдым.

–Озаклама, Ил?ам… – ?идият ?аман таяк сузып тора иде, – Со? булмасын.

–Ул бит…

–Бел?м. Шулай кир?к. ?аны сыеныр урын тапмый й?рм?сен ?чен. Тиз бул.

Мин таякны кулыма алдым…

Айрат яшь ??м… Ул бит минем туганым, и? якын дустым иде. ?зене? тулар-тулмас унд?рт ел гомеренд? ?тисезлек газабын татырга да, ?нисен югалтырга да ?лгерг?н малай. Ул юньле кеше, ?з к?нен ?зе к?реп ?нисен д?, дусларын да б?хетле ит?ч?к т?ртипле кеше, булырга тели иде. Ул минн?н к?пк? ?йб?тр?к иде. ??м ул…

–Сузма!..

–Шайтаныма олак! – Мин таякны ?идиятне? й?зен? ыргыттым, – Кит моннан! К?зем? к?ренм?!

Тавышым салкын тиг?нд?ге кебек карлыгып чыкты. Т?немне? ут булып януын тойдым. Шул ук вакытта бала йоннарым кабартып, арка ?з?гемне ниндидер кырыс салкын телеп ?тте. К?зг? яшь тыгылды. Юк, к?зг? ген? тыгылып калмады ул, бугазыма укмашып катты. Мин сулыш та алалмаслык х?лг? килдем, б?тен барлыгымда яш?? тукталып калды, т?нем сулкылдый, ?аным ике д?нья арасында тарткалаша иде.

–Ил?ам…

–Пошел ты!..

?г?р мин т?гел, ? Айрат безг? кунакка килг?н булса!.. Ш???рне? д? матур урыннары аз т?гел бит… М?кт?п стадионында туйганчы футбол тиб?р, Агыйделг? барып су коеныр идек. Паркларда й?рер, шайтан куласасыннан алып америка тауларына кад?р й?реп чыгар идек, ?ичьюгы компьютер артында к?нн?ребез ?т?р… – ни тел?с?к шуны эшл?р идек…– тик шушы л?гън?т т?шк?н авылны? мескен бер йортында вампирлар кулыннан дустым ??лак булмас, мин аны югалту ачысын кичерм?с идем…

–Ишет?се?ме?!.

Ишетмим… Ишет?сем д? килми… Минем берн?рс? д? бел?сем д?, к?р?сем д?, ишет?сем д? килми… Ми?а берн?рс? д? кир?кми, берегез д? кир?к т?гел ми?а! А?лыйсызмы, берегез д?… Б?лки, ?зем? д? вампирга ?йл?нерг?дер? Айратны ?терг?нче, б?лки, ми?а вампир булыргадыр. Ике-?ч к?н эченд? тоташ авылны юк итк?нн?р ик?н, башкаларына да, башкаласына да ерак калмас. Шулай булгач, ниг? тарткалашырга? Кил?ч?гебез, к?р?ч?гебез алдан билгеле ич. ?идият ?йтмешли, башта дин югалды, иман, намус, кешелеклелек… Х?зер кеше ?зе юкка чыга. Чыксын! Дим?к, шулай тиеш. Дим?к, без шу?а лаекбыз…

–Ил?ам, дим, ана?ны!..

Бу б?нд?не? мазага тиюен? т?з?р ?м?л юк иде. Мин сикереп тордым да аны? из?енн?н эл?ктереп алдым. Ул моны к?тм?г?н иде, албырап калгандай тоелды. Шуннан файдаланып аны? касыгына типтем. ?идият б?гелеп т?ште.

–Ана?ны…

Мин у? уч кырые бел?н аны? ?илк? тамырына тондырдым… ??м шундук ид?нг? м?т?лл?п т?штем… к?земн?н утлар к?ренде… ? утлар таралуга минем ?ст? ?идият утыра иде.

–Ил?ам, башта мине ты?ла, – диде ул х?ст?рлекле боеру бел?н, – Си?а ничек авыр ик?нен бел?м. Тик сабыр бул ??м хисл?ре?не тыебрак тор.

–Да, пошел ты…– Кин?т я?агымны нидер к?йдереп алды да мин олы кеше бел?н болай с?йл?шерг? ярамаганын иск? т?шердем, – Ярый… С?йл?…

?идият минем ?ст?н т?ште д? шкаф тармасыннан коровникта сыер б?йли торган чылбырлар алып, Айратны? кул-аякларын “карлыгач” ысулы бел?н б?йл?п куйды.

–Ярый, сине?ч? булсын, – диде ул чалбар т?бен уалап, – Айратны ?термибез. Тик ?з хата?ны к?рг?ч, ?кен?се булма. ? безг? ахыргача берг? торырга кир?к. Тем более, син начар тибешмисе?… Каратэга й?рисе?ме ?лл??!.

Мин д?шм?дем. Ачуым с?релм?г?н, тетр?н?ем бетм?г?н иде ?ле. Шулай да Айратны? й?р?ген? таяк кадамау ничектер тынычландырды. Б?лки, ул шок х?ленд? ген?дер, дип уйладым мин, б?лки, клиник ?лем ген? кичерг?ндер д? кире терелер. Бу уйларымны? нигезсез ик?нен тойсам да к??елд? ?мет юк т?гел иде.

–Син мине кансызга ис?пл?м?, – диде ?идият, гаепле кеше сыман, – Сугыш хисне т?гел, ? аек акылны ярата. Ничек, берг? булабызмы?

–Булабыз… – мин аны? сузылган учына шапылдатып суктым, – Ярый, гафу ит…

Кулым ?идиятне? учына тиеп т? бетм?де, кин?т д?ньяны чиксез кара?гылык чорнады. Мин аякларымны? ид?нн?н аерылуын тойдым.

–Ана?ны!.. – дип с?генде ?идият, – Алар утны с?ндердел?р… Алар уйлый ??м яраклаша бел?…

* * *

Мо?а кад?р тын булып тоелган д?нья кин?т х?р?к?тк? килде. Ме??рл?г?н кошны? канат кагышы б?тен тавышларны томалады. Мин ?идиятне? ?илк?сенд? ч?б?л?н?-ч?б?л?н? кайдадыр атылдым. Кин?т ут чаткысы т?нне телде, мизгел эченд? ул ялкын я?гырына ?верелде. Инде безне куып тота язган вампирлар куырылып яна башлады.

–Ха-ха-ха! Анагызны!.. – К?лг?нд? ?идиятне? б?тен г??д?се селкен? иде, – К?рм?г?негезне к?реп калыгыз!..

?идият тир?-якка б?терел?-б?терел? газ боллоныннан ут яудыруын белде. Аны? саен безг? якынлашкан ярканатлар ялкынга ?йл?неп ??лак булды. Алар кош булса да, й?зл?ре кешенекен? охшаган иде, мин кайберл?ренд? ?з танышларымны да к?рг?нд?й булдым, тик кемне? кемг? охшаганын гына абайлап, абайласам да бу хакта ?идиятка ?йтеп ?лгерм?дем, ? икенче мизгелд? бер танышларны б?т?нн?ре алыштырды.

– К?тегезг? ?т?ме?! – дип кин?нде ?идият, акылсыз к?л?г? бирелеп, – Безне? авыл с?ламе бу сезг?!

Кин?т ул мине ид?нг? т?шерде д? ниндидер алым бел?н аягы астына сузып салды. Мин кычкырып куйдым.

–Шулай гына ят! – Аны? тавышы катгый да, к??елле д? иде, мин ничектер татами артында торган к?ярм?нн?рне? д?ртле авазларын к?з алдына китердем, – ?лег? тик кен? ят! Сине? чират та ?ит?р.