Убырлар уянган чак

– Башта без д? шулай уйлый идек, – Картыйны? тавышы дерелд?п чыкты, – Аучы Тимер?ан атна буе сагалап й?рде, тик берни д? тапмады. Бераздан ?зе юкка чыкты. Аннан со?, Йортны? чарлагыннан пырхылдап очып китк?н ниндидер с?ер кошка игътибар иттек…

Мин инде ?земне? чынлап торып курка башлавымны, калтырануымны тойдым. Моны картый да к?рде булса кир?к, с?зне кин?т икенчег? борды:

– Кайтышлый туган апа?нарга сугылмагансы?дыр бит?– Минем баш чайкавымны к?рг?ч д?вам итте, – К?т? кайткач, х?лен белеп килербез ?ле…

Анда барса?, т?н кундырмый ?иб?рм?яч?к инде дип уйладым мин ??м с?енеп куйдым.

* * *

К?т? кайтканчы урамда кеше заты к?ренм?де. Урамга сыер-сарыклар кереп тулгач кына кулларына очлы таяк тоткан ?лк?нн?р чыгып, малларын тиз-тиз куып алып кереп киттел?р. Минем ишел?рд?н беркем д? чыкмады. Картый быел сыерын бетерг?н иде. Ул капка т?бен? чыгып сарыкларын чакырып кына алды да аларны тиз ген? абзарга бикл?п керде, ачкычларын кучкарга куйгач ми?а борылды:

– ?ыен, улым. Туган апа?нарга барабыз.

Минем анда барасым килми, дусларымны к?реп с?йл?ш?сем кил? иде. Л?кин карышып торырга кыймадым. Аз гына ш?рл?дем д? инде. Аннан со?, ике туганым Айрат бел?н очрашу турында да уйладым.

– ?ылырак киен, – диде картый минем ?ск? к?з салып, – Урамда ?ил чыккан.

Башка вакыт булса, кул гына селт?р идем. Бу юлы аны? с?зен ты?ларга туры килде. Беренчед?н, кайтканда ярыйсы гына ?шег?н идем, икенчед?н… Айрат бел?н уйнарга чыгасы да булыр ?ле.

Ишегалдына чыгуга ук игътибар иттем мин а?а. Н?фис?л?рне? ?й т?б?сенн?н ?лл? нинди шомлы аваз ишетел? иде. Ууууууууууу… Елгаларда суны? б?терелеп торган урынын к?рг?негез бармы? Чо?гыл дип аталамы ?ле ул… Су ?лл? нинди бер коточкыч к?ч бел?н б?терелеп кайный да, бер?р яфрак-ф?л?н ыргытса?, аны шундук суырып алып кереп кит?. ?леге улауны да мин ?н? шул чо?гылга охшаттым. Тик монда су т?гел, ? ?ава кайныйдыр сыман иде. ? вакыт-вакыт ул ысылдауга ?йл?н?. Н?къ мен? картыйны? ата казы инде. Тик к?пк?, бик к?пк? усалрак, ачулырак итеп ысылдый. ??м тагын улауга, ?кер?г? ?йл?н?. Бер караса?, аны? тавышын анык кына н?рс? бел?н чагыштырып та булмыйдыр кебек, ч?нки ул мизгел эченд? ?лл? нич? т?рле кыяф?тк? кер?.

– Елан авызына караган бака кебек торма, – диде картый ачусыз-нисез ген?, – ?йд?, кузгалдык.

Минем бу аваздан арынасым килми иде. Шу?а да кит?рг? ашыкмадым. Д?реср?ге, мин урынымнан кузгалырлык х?лд? т?гел идем бугай. Картый ниндидер догалар укып, тир?-якны ?шкерг?н кебек итеп чыкканнан со?, бел?гемн?н алгач кына аякларымны к?чк? с?йр?п, капкага юн?лдем.

Вампирлар турында минем азмы-к?пме ишетк?нем бар иде. Т?нн?рен каберд?н к?т?релеп ярканат, яки кеше кыяф?тенд? б?нд?л?рне? ??м мал-туарны? канын им?чене шулай дип атыйлар. Аларны? т?не кабер куенында таркалмый, ?зл?ре гад?тт?н тыш к?чле була. Гад?тт?, ?з-?зл?рен? кул салучылар, авыр ?инаятьчел?р ??м убырлар кулыннан ?л?чел?р вампирга ?йл?н?. Аларны? теше ике р?тле була, ? кан суырганда азау тешл?ре зураеп кит?. Канны алар су кебек эчмил?р, ? ?н? шул азау тешл?ре бел?н ген? суыралар ??м ?зл?рене? д?, каза к?р?чене? д? киеменд? бер ген? кан тамчысы да калмый… Без ш???рд? чакта шундый азау тешл?рне киоскыдан алып, сыйныфташ кызларны куркытып та й?ри торган идек, ? берсен мин авыл кызлары ?чен д? эл?ктерг?н идем ?ле.

Безне? авылда кеше ?тер?чел?рне? д?, б?т?н т?рле авыр ?инаятьчел?рне? д? гомерг? булганы юк. ?з-?зен? кул салучылар булгалаган бугай. Мин аларны? берсен д? к?реп белми идем, шу?а да: “Ф?л?н абзые? асылынган” – диг?н с?зл?рг? бик игътибар итк?нем булмады. Андыйларны элек зыяратка куймый торган булганнар, х?зер алай итмил?р инде, б?тен шартын китереп мулла бел?н ?ирлил?р. ? йола кушканча кадерл?п к?мелг?н кешел?рне? убырга ?йл?н?е м?мкин т?гел. “Теге донья” бел?н “бу донья” арасында калган м?етл?р ген? явыз рухлар т?эсирен? дучар була. Моны мин бик яхшы бел?м. Вампирлар турында киноларны да к?п караганмын, китапларны да ярыйсы ук укыдым. Компьютердагы уеннарда да бар андый м?гълум?тл?р. Аннан со?, ?ти к?рм?г?нд? мин интернетка да керг?л?п, ?н? шундый кызыклы н?рс?л?рне с?йр?п чыгарып укырга ярата идем. Шу?а к?р?, картый бел?н берг? ?леге х?лл?рд?н курыксам да, ?й т?б?сенн?н килг?н авазны гипнозланып ты?ласам да, аны? чынлап та вампир булуына бик ышанасым да килеп бетм?де. Аннан со?, урамдагы дус егетл?рг? д? ачуым чыгып куйды. Егет башы? бел?н ?е?? бикл?неп куркып ят, имеш. ?леге х?лне? н?рс? ик?нен ачыклаган булсалар, Н?фис?л?р к?чеп кит?р иде мени?!

Туган апа безне бик яратып каршылады, табыны к?пт?н ?зер иде.

– Б?ген со?лабрак килде?, – диде ул картыйга, – Сине? ?чен бочылыбрак тора идем. Ил?ам улыбыз кайткан булган ик?н.

??м мине кочаклап ук алды. Айрат бел?н кулга кул сугып кына к?рештек. Туган апа ш???рд?ге х?лл?рне сорашты. Шулай с?йл?н?-с?йл?н? ч?й эчтек т? Айрат бел?н ихатага сыпырдык.

Мин а?а дип алып кайткан кармакларны бирдем. Ул д?шми ген? кес?сен? тыгып куйды. Аннан со? ми?а озак кына карап торды.

– Ишетк?нсе?дер инде?!

– Ишеттем.

– Ничек уйлыйсы??

– Туфта, —диг?н булдым мин исем китм?г?нд?й итеп,– Убыр, имеш…

Ул д?шм?де.

Ми?а ничектер кыен булып китте. Тоташ урам дер калтырап торган чакта, тоташ авыл шуны с?йл?г?нд? мин ?лл? кем булып торган булам. Барсыннан да батыррак та, акыллырак та ян?се. ?земне? “мин минлегемн?н” кыенсынсам да х?зер со?, авыздан с?з чыгып очкан иде инде. Ни булса да ахыргача торырга кир?к.

– ? ?й т?б?сенн?н чынлап та тавыш кил? бит, – диде Айрат, ми?а сынаулы карап, – Сарыкларны? да ?л?е чын. Ярканатка охшаган кош та. Ансын мин ?зем д? к?рдем.

– Кайчан?

– Бер к?нне инде.

– Т?нл?ме, к?ндезме?

– К?т? кайткач. Сарык эзл?п й?ри идем.

– Вампирлар к?ндез й?рми.

Айрат уйга калды.

– Ансы шулай инде, —дип куйган булды азак.

– К?пт?нме со? бу х?л?

– ?ч атна чамас инде.

– Н?фис?л?р ниг? к?чеп китте?

– Шу?а. Аларны? б?тен мал-туары ?леп бетте.

– Кайда к?чтел?р ик?н?

– ?лег? монда, Халис? апаны? се?лесенд? торалар. Йортларын сатып алучы юк бит.

Мин шатлыктан сикереп куйдым бугай. Н?фис?не? авылда ик?нен бел? к??елг? д?рт ?рде. ??м мин ?зем д? сизм?ст?н:

– ?йд?, барып карыйбыз! – дип ычкындырдым.

– Н?фис?л?рг?ме?

– ?йе. Йортларына.

– Х?зерме?!

– ?йе.

Айрат ми?а с?ерсенеп карады.

– Юк, – диде аннан со?, – Х?зер пычрак. Ирт?г? барырбыз.

Мин елмаеп куйдым.

– ?лк?нн?р д? урманны тикшереп чыгарга ?ыенганнар иде, – диде ул аннан со?, ?з куркаклыгына ??пл?? эзл?г?нд?й, – Я?гырлар башлангач, тукталып тордылар.

– ? ниг? Н?фис?л?рне? ?й т?б?сен тикшермил?р? Анда мен?рг? я?гыр комачауламый ич.