Limon Bahçeleri

Manastirin arkasinda ?z?m baglari vardi … zeytin ve narenciye aga?lari.

D?zg?n temizlenmis bir patika yoluna sapan Simon, hizini artirdi ve kizla g?r?smek i?in kosmaya basladi. Annette her zaman bulusmaya Simon’dan daha erken gelirdi. Limon bah?esinin yesil aga?larinin g?lgesinde resim yapmayi ve taze eksi meyveleri koklamayi seviyordu. Annette, resim ?gretmeninin ona Noel i?in verdigi not defterinden g?zlerini ayirarak yaklasan ?ocuga el salladi.

Gen?ler birbirlerini dogustan taniyorlardi: Babalari kuzendi ve manastirin zit taraflarinda k???k malikaneleri vardi.

Annette'nin babasi, Osmanli donanmasinda haritaci olarak hizmet veren r?tbeli bir askerdi. Simon'in babasi, kuzeninin askeri g?r?slerini paylasmiyordu. Manastirda tarih ve cografya ?gretmenligi yapiyordu.

Her iki evde de salonun ortasinda ?zerindeki d?nya k?resini ?zel bir a?iyla tutan zarif ve y?ksek bir stant vardi, k?re hafif bir dokunus ile bile sanki hi? durmayacakmis gibi d?nmeye basliyordu.

Nadiren ve kisa bir s?religine evinde olan Annettin babasi ?ocuklari bir araya getirerek Osmanli Imparatorlugu'nun son y?zyillarda masmavi deniz sularinda kazandigi savaslardan, Kuzey Afrika’da fethettigi uzak topraklardan ve daha evvel anlatilmamis zenginliklerinden bahsetti.

Bu yil eve hi? gelmedi. Yalnizca Konstantinopolis'ten gelen postalar ve Misir a?iklarindaki bir T?rk savas gemisinden g?nderilen kisa mektuplari geliyordu.

Iskenderiye ve Kahire pazarlarinda d?kkanlari olan Arap t?ccarlardan deniz renginde ipek bir sal alarak narin kumasin i?ine k???k bir not koydu.

"Savas kaybedildi. Bunlar son g?nler ve …?ld?r?len her Osmanli subayi i?in altin ?d?l? konmustu.

Savasin sonucu, t?m Anadolu’yu saran g?k g?r?lt?s? kadar ?ng?r?lebilir ve ka?inilmaz. Konstantinopolis’teki bulusmamiza ?ok az kaldi. Raul."

Notu okuduktan sonra, Maman mendili bir kenara koydu ve hemen ihtiya? duyacaklari seyleri hazirlamak i?in birka? sandik ?ikardi.

Simon, dallari r?zgarda salinan aga?larin altinda Annette ile oturdu.

–Neyi ?izdin?

Tam resim defterine bakiyordu ki kiz aniden sayfalari ?evirdi ve ?izimleri bir kenara koydu.

– Biz gidiyoruz … Yakinda babami g?recegim .... Bunun i?in ?ok dua ettim.

Eline dokundu. G?r?n?se g?re Simon, Annettenin s?zlerinin ciddiyetini tam olarak anlayamiyordu. Annette'in g?zlerindeki endiseyi fark ederek sordu:

– Ama yakinda geri d?neceksiniz degil mi? Raul Amca ile?

Annette dalgin bir sekilde yakindaki bir agaca bakiyordu, s?zleri zar zor duyuluyordu:

– Sanirim temelli gidiyoruz.

– Ama nasil olabilir! Ya biz? Babam hi?bir sey s?ylemedi evde her sey normal g?r?n?yordu. Biz hi?bir yere gitmiyoruz.

Kendilerine dogru gelen Monk ?ocuklari fark ederek elindeki tirmigi kaldirdi ve onlara dogru y?r?d?, bah?ivan pek hoslanmasa da hayati boyunca limon aga?larinin g?lgesinde yasanan buna benzer bir?ok romantik bulusmalara tanik olmustu.

?ocuklar hemen kalkip Annette'in evine dogru kostular.

–Ah, defterimi, unuttum!

–Hayir, hayir … Ben aldim.

Malikanenin tas bah?e duvarina ulastiktan sonra nihayet kucaklastilar. Son zamanlarda, Simon’in sefkatli duygulari fiziksel bir ?ekicilige d?n?st? ve her g?n hala ?ocukluk fantezilerinde hayallerin ?tesine ge?ti.

Taslarin ?zerinde oturarak sandiklarin ve ?uvallarin at arabasina y?klenmesini izlediler.

–…Dogru, sen gidiyorsun.

Simon alb?m? altina sakladi, Annette'in ?izimleri unutacagini umdu.

–Bu gece, diye fisildadi, -Maman bunun bir sir oldugunu s?yledi, ama ben dayanamadim. Hos?a kal deme zamani … Sana yazacagim, Simon.

Bir s?re, 1000 yil ?nce Hiristiyan zanaatkarlar tarafindan yapilan tas duvarin ?zerinde sessizce oturdular. Simdi onlarin torunlari esyalarini aceleyle topluyorlardi ve geri d?n?lemez bi?imde ??kmekte olan Osmanli Imparatorlugu'ndaki ana topraklarini terk ediyorlardi.

Simon, bir ustanin yardimi ile birka? haftada titizlikle yaptigi ha?i ?ikardi. Annette'in boynuna asti ve vedalasti:

– Bu senin i?in. Her zaman seninle olacagim.

Annette'i uzun s?re izledi. Kiz arkasini d?nmedi. Babacan bir karaktere sahipti ve Anadolu ve Mezopotamya'nin halklarinin insanlik trajedilerinin fisiltilarinin ve inlemelerinin duyulacagi gelecege dogru bakti.

Draft Note 1

Igdir Boarding 14.45/ 4th of June 2021

U?aga biniyorum. Hedef Igdir: Ermenistan, Azerbaycan, Iran ve T?rkiye siniridir.

Kocam burada. Bu seyahatten pek heyecanli degil! Bos meraktan ve beni kaybetme korkusundan, benimle u?uyor.

Koltuklarimizi bulup kemerlerimizi bagliyoruz. Kabinde bir s?r? ?ocuk var ve hepsi sebepsiz agliyor, sadece iki kelime s?yl?yor «anne, baba!».

Ebeveynler, baslarini oksayarak, bosuna onlari sakinlestirmeye ?alisirlar, ?ocuklar durmadan aglarlar.

Bu bize garip geliyor, fakat u?ak havaya kalkti. Rotamiz Ararat.

Bos koltuk hi? yok. Bu u?us sadece haftada iki kez yakalanabilir.

Yanimizda rengarenk bas?rt?s? takan orta yasli bir kadin oturuyor. Duygularinda sessiz ve ?l??l?d?r.

Bir saatten biraz fazla ge?ti. Zaman, ?ocuklarin g?zyaslarinin altinda u?ar.

Aniden Melekler Imparatorlugu kitabini hatirladim ve kocama d?nerek, u?aklarin kazasinda aga?larin dallarina sikisan v?cut fragmanlarindan ve nesne par?alarindan bahsediyorum.

S?zlerimden korkuyorum. Kocam, Fransiz yazarin kitabindaki olaylara benzer belgesel kronikleri anlatiyor.

Nefes almakta zorlaniyorum ve bu d?s?ncelerden vazge?emiyorum. Bir ?ocugun aglamasi ?igliga d?n?s?yor.

Aniden u?ak sallandi: keskin bir sekilde sola, sonra saga dogru egildi. Kabinde ciyaklamalara ve ?igliklara, ?atirdayan plastik ve ?ingirdayan metal eslik ediyordu. Ve b?yle birka? kez daha.

Yanimda panik i?inde oturan bir kadin ?n koltuga tutundu. Kocam bizi sakinlestirmeye ?alisiyor. Sonra elimi tutuyor ve susuyor. D?s?yoruz. U?ak burunu egilir ve serbest d?s?s hizi y?ksektir.

Al?ak irtifalarda bir yerde pilot kontrol? ele alir ve rotasini d?zeltir.

Tekrar y?kseliyoruz!