Limon Bahçeleri

Raul r?yasinda onu g?rd?: tutkulu kavgalari ve asklari, ardindan t?m g?mlegi bastan asagi sirilsiklam etti.

Atesin etkisi ile uyandi, g?verteye ?ikti. Gecenin onun sevkini sogutamiyordu.

Y?ksek ates ve titreme, kendi kiyilarina d?nen m?rettebat arasinda bir salgin oldugunu belirtisiydi.

Draft note 2

Ani, Kars…

Ani yolu tenhaydi. Karda kosan bir tilki sessiz tanigimdir. Yakindaki bir k?yde yemek ariyordu.

…birka? kilometre sonra eski kaleden s?k?len taslar ile yapilmis ufacik k?y evleri ortaya ?ikti. Ilk defa b?yle bir seyle karsilasiyorum. Bunlarin yasandigi son y?zyili hayal etmek beni korkutuyor…

Bu yol boyunca kisa bir tas bir duvar ge?iyor. Ani buradan basliyor.

Ipek Yolu'nun bir zamanlar merkezi olan bu sehrin dis duvarlari ve kalintilari simdiden g?r?lebiliyor!

Giriste ?ingene bir ailenin el yapimi hediyelik esyalar sattigi ?adir duruyor.

Bizim disimizda kimse yok.

Girise dogru y?r?yorum ve hemen Bagratuni hanedaninin armasini g?r?yorum. Bu motif ha?i sirtinda tasiyan zarif bir aslan kabartmasidir.

"1001 duvar"’in dar koridorundan ge?mek farkli geliyor. S?valyelerin bu kapilardan nasil gururla i?eri girdigini, t?ccarlarin arabalarini nasil yuvarladiklarini ve ?ocuklarin nasil kostugunu hayal edebilirsiniz.

Elinizi havada gezdirdiginizde zamana dokunabilirsiniz… Ama avucunuzu kapatir kapatmaz her sey kayip gidiyor.

… Ve bir anda kendimi b?y?k bir bos alanin baslangicinda buluyorum. Binlerce kilisenin ve kulenin kalintilari hala duruyor. Bunlari yok etmek i?in yeterli zamanlari yoktu ve bir sebepten dolayi virane birakildi.

I? sesim burada dinamit kullanildigini s?yl?yor.

«Neden bu efsane mimariyi yok etmeye ve muhtesem sehrin yagmalanmasina izin verildi?»

Rusya'daki 1917 olaylarini aninda hatirliyorum. Orada da dinamit kullanilmis, k?lt?rel degerleri gasp edilmis ve insanlarin kaderi ile alay edilmis.

U?urumun kenarina yaklasiyorum. Mobil operat?r «Ermenistan'a hos geldiniz» mesajini g?nderiyor.

Kayalarin i?inde magaralar g?r?yorum. Burada, sehrin konut ve sosyal yapilarini birbirine baglayan bir k?pr? olmasi gerekiyordu.

Kiliselerden birine gidiyorum. Uzun s?redir kapisi yok, ge?it dayanilmaz derecede karanlik. I?eride g?recegimi d?s?nd?g?m seyden korkuyorum. Fresklere ve ikonlara bakmakta zorlaniyorum. Zorbaliga ugradilar…

Isa'nin Annesinin yarim g?r?nt?s?ne yaklasiyorum. Burada Unutulmus Medeniyetin bir kismina dokunabilirim…

Karda y?r?yorum. Bana ?yle geliyor ki, altlarinda y?zlerce hayat yatiyor ve her bir tasin etrafinda ?l?m u?usuyor.

Tigran'in karisi i?in yaptirdigi kiliseye variyorum. Uzak bir vadide onun varligi ne kadar harika!

Biri t?m bunlari g?rmemi istedi ya da bilin?altim beni buraya getirdi.

Okudugunuz sey zaten bir yerde yazilmistir ve ben: Ani … Subat 2020 tekrar ediyorum.

?ikista kocam bana hediye olarak ?zerinde harabe olmamis kiliseler ve bir kale g?r?nt?s? olan bir ayna aliyor.

4

G?nes ufkun ?tesine ge?ti.

Manastir duvarlarini ge?tikten sonra Karine geriye bakti.

Ararat Vadisi'nden Amasya’ya geldiklerinde ?ocuklugunu hatirladi.

Buradaki her sey ona g?zel g?r?n?yordu: sessiz limon bah?eleri, aga?larin g?lgesinde bir okul ve Vardan'a olan ilk aski.

Ayni anda iki kisiyi sevmenin m?mk?n olup olmadigini sordu … Yillar ?nce Raul ve Vardan arasinda bir se?im yaparken, kalbinin derinliklerinde onu terk etmis gibi hissetmisti.

13 yil sonra g?lgesini izliyordu. Ona dogru y?r?yordu.

"Veda etme zamani degil, yoksa burada kalacagiz."

– Maman, – Annette'in sesi duyuldu, – Konstantinopolis'te bizi bekliyorlar! Hadi gidelim!

Karine basamaga ?ikti ve arabaya tirmandi.

Dizginleri kadin ellerine aldi ve atlari Amasya'nin disina ?ikana kadar uzun s?re arkasina bakmadan s?rd?.