Şəhrizad

Get dinc?l. Daha anamin yanindan he? yana getm?y?c?m.

Xosq?d?m getm?y? t?l?smirdi:

– N? ?ziyy?ti var. M?nim ???n xosdur. ?l?n?c?n ona xidm?t

ed?c?m.

– Bu, m?mk?n deyil. ?z?n? bu q?d?r z?lm el?m?. Get. M?n

burdayam…

Xosq?d?m israr etm?sinin yersiz oldugunu g?r?b ayaga qalxdi. Bu vaxt N?sib? arvadin ?li onun qolundan yapisdi. Xosq?d?m diksinib, – burax, ay N?sib? xala, s?k?r, ayildin, – des? d? N?sib? onun qolunu buraxmadi.

Xosq?d?m var g?c? il? dartinib ?irpindi… Ancaq N?sib? onun qolunu buraxmirdi ki, buraxmirdi. Ismayil m?cbur qalib, – Xosq?d?m, qolun agriyacaq, otur, g?r?k n? olur. S?k?r, anam ayildi, – dedi.

Anasi g?zl?rini a?misdi. Xosq?d?min bil?yind?n d?mir kimi yapisan qadin bu bil?yi buraxmirdi. Ismayil anasini qucaqladi: – S?n? qurban olum ay ana, niy? bel? edirdin? ?z?n? ?aya atib m?ni t?k-t?nha qoyub hara gedirdin? M?n yanindayam. Daha s?ni t?k qoymaram. Burax Xosq?d?min qolunu, qoy gedib bir az dinc?lsin o da…

Bird?n N?sib? arvad dik?ldi. Divara zill?n?n g?zl?rind?n bir c?t yas onun yanaqlarina s?z?ld?:

– Daha he? yer? ged?n deyil Xosq?d?m. O m?nim g?linimdir. Esidirs?n, o gets?, ?z?m? ?ld?r?c?m, – dedi.

Anasinin agli basina g?lmisdi. Daha o, havali N?sib? deyildi. Bu Ismayili sevindirs? d?, bir q?d?r ?nc? anasinin Xosq?d?m haqqinda dediyi s?zl?r d?nyani onun basina u?ururdu… Anasina basqa s?z des?ydi, qadinin yenid?n ?s?bil?sib havalanmasindan ehtiyat ed?n Ismayil daha dinm?di.

Bu g?n?n yorgunlugu, anasi il? bagli g?rginlik onu ?ld?n salmisdi. ?st?nd? oturdugu nazik d?s?kc?y? uzanib d?rin yuxuya getdi.

…Ismayil b?y paltarinda idi… H?r t?r?f al-?lvan b?z?dilmis, ?traf yamyasil, g?l ?i??k idi. G?linlik paltarinda olan S?hrizad duvagini ?z?n? salmisdi. O, qizi atin t?rkin? alib K?r?n sahilind?ki g?y ??m?nliy? ?apdi. Sanki bu ??m?nlik onlarin g?rd?ni, evliliyin ilk gec?sinin m?sk?ni idi… Ismayil S?hrizadin g?zl?rind?n al?m? sa?digi isiqdan sanki g?zl?ri qamasacaqdi dey?, S?hrizadin duvagini qaldirmamis g?zl?rini yumub, duvagi qaldirdi. Onlarin dodaqlari bir-birin? toxundu. Biri o birini ?p?sl?r? q?rq edirdi. Bir-birind?n doymaq bilmirdil?r. Soyundular… S?hrizad onun idi. D?lic?sin? sevdiyi S?hrizad. Daha onun g?zl?rin? baxmaqdan qorxmurdu… Ismayil g?zl?rini a?di. D?nyanin ?n xosb?xti idi. Sin?si ?st?nd? uzanmis sevgilisin? baxdi… Aman Allahim, bu ki Xosq?d?mdir. N? bas verir, m?n neyl?dim… Yuxusu il? indi bas ver?nl?rd?n n?yin ger??k, n?yins? sad?c? yuxu oldugunu anlaya bilm?y?n Ismayil yerind?n dik atildi…

Anasi yerind? yox idi. C?ld ?ynini geyinib h?y?t? qa?di. H?y?t qapisinin agzinda anasi onu g?r?b, – S?n? qurban olum, ay bala, qizi qa?irt dayingil?. Bizim toy etm?y? halimiz yoxdur. M?n N?sib?ni basa salaram, – dedi.

?lacsiz qalan Ismayil Xosq?d?min dalinca daxmaya dogru getdi…