Жарғақбас, Қылкеңірдек, Шибұттың шым-шытырық хикаялары

– ?андай амал бар?

— Е, тап-тым! – дедi ?ылке?iрдек. – ?ожанасыр ?пендiнi? есегiн ?алай ж?ргiзгенiн бiлесi?дер ме?

– ?алай?

– Алдына ш?п байлап ?ойып ж?ргiзедi ?ой.

– Оп, б?рекелдi! Бiз де с?йтейiк!

– Сенi? де таппайтыны? жо?! – дедi Жар?а?бас.

?шеуi сайда ?сiп т?р?ан ?ара талды? ?ура?ан ?зын б?таларын сындырып ?келiп, оларды есектерiнi? мойындарына байлады. Есек-терiнi? бастарынан асып т?р?ан б?таны? екiншi басына дайындап ?ой?ан ??ра? ш?птi? бiр-бiр ш?мелесiн байлап ?ояды. С?йтiп, есек-терiнi? басын ?оя берiп едi, есектерi ш?п жеймiн деп бастарын созып дедектеп ж?рiп кеттi. ?шеуi шайлаларыны? астында жат?ан к?йi ?ар?ылдап к?лiп, есектерiн ?ырдан ас?анша к?здерiмен шы?арып салды.

– И?, олар ?айда кетер дейсi?, иелерi бiз емеспiз бе, ?айтып келер.

– Д?рыс, «Ат айналып ?азы?ын табар» деген, ерте ме, кеш пе ?айтып оралар.

– ?айсысы озып бiрiншi келсе соны? иесi же?ген болып шы?ады, со?ан б?стесейiк, – дедi Жар?а?бас.

– Келiстiк!

Бiра? к?н кешкiрiп, есектерi ?айтып оралмады, сол кеткеннен мол кеттi. ?шеуi оларды к?те-к?те жалы?ып, кешкi астарына отырды. Шайлаларына т?неп, та? ат?анда да есектерiнен хабар болмады.

– «А?ыма?ты? а?ылы т?стен кейiн кiредi» деген, бiз де а?ыма?пыз, – дедi Жар?а?бас. – Бастарында ш?п т?р?анда ?айтып оралушы ма едi.

– И?, сонысы да бар екен, оны бiз ескермеппiз ?ой.

– Бiр ретi табылар, со?ан ала?дамай-а? ?ойы?даршы, – дедi Шиб?т. – Бiз тонайтын саудагерлердi? де к?лiгi бар шы?ар.

– И?, Шиеке? ж?н айтады, – дедi ?ылке?iрдек. – Одан да жолымызды ториы?. Кiмнi? кезегi едi?

– Есi? д?рыс па, б?гiн санама?ты ?айта бастаймыз, – дедi Жар?а?бас. – Кiм со?ында ?алса, сол бастап кезекке т?рады.

?ылке?iрдек ?шеуiн с?? сауса?ымен т?ртiп, санама?ты ж?ргiзедi:

– ?дiм б?дiм шума-шу, шим-ширика атам бу, бума бели баран тас, ско-рида пиди шаш!..

Б?л жолы т?бе биiгiне ?ылке?iрдектi? жол ?арайтын кезегi т?стi. Ана екеуi шайла астында жатыр. Жай жат?ан жо?, беттерiне ?он?ан шыбындарды ?а?ып жатыр. Шиб?т бетiне ?он?ан шыбындарды ?олы-мен ?а?ып алады. ?ста?ан шыбындарын Жар?а?бас?а к?рсете жерге тастайды:

– Мен ?ш шыбын ?стадым!

Жар?а?бас та ?а?ады. ?ста?ан шыбындарын Шиб?т?а к?рсете жер-ге т?сiредi:

– Ал, мен жетi шыбын ?лтiрдiм!

– ?рине, сенi? басы? ?лкен, содан…

– ?ыртпашы! ??гiме – басты? ?лкендiгiнде емес, ептiлiкте, —дедi Жар?а?бас.

– Жо?, ептiлiкте емес, басты? ?лкендiгiнде.

– ?лкендiгiнде емес, ептiлiкте!

– Онда кел, мен – сенi? басы?ды, сен менi? басымды ?ориы?.

– С?йтсек, с?йтейiк, —дедi Жар?а?бас.

Екеуi бiр-бiрiнi? бастарын ?ору?а к?шедi.

– Бiр керуен «майшелпек» келе жатыр! – деп ай?айлады ?ылке?iрдек т?бе басынан. – Дайынды??а кiрiсi?дер!

Ана екеуi орындарынан ?шып т?рады. ?шеуi ?ткел аузында?ы ?з орындарына барып жай?асып алды. ?зара сыбырласа с?йлесiп, «май-шелпектi» басып алуды? жайын тал?ылауда. ?ылке?iрдек:

– Керуен – он екi т?йе, ?арулы адамы т?ртеу екен.