Оценить:
 Рейтинг: 0

Ляцець у неба

Год написания книги
2020
<< 1 2 3 4 5 6 7 ... 38 >>
На страницу:
3 из 38
Настройки чтения
Размер шрифта
Высота строк
Поля

Усё роyна мне да чутак.

Зганiць шчасце твой праклён.

Няма прыпынкаy на сумненнi.

Я не баюся дрэнных слоy!

Я маю рацыю, учынак на звальненне.

Я выйшаy з шэрасцi кутоy.

03.2019

*****

Згубiлi сувязь памiж намi.

І меж не бачна, дзе ж мы ёсць!?

Сум ля ракi, сум мiж дамамi

І дзе гамоняць сваякi.

Адкрыю вокны – свежае паветра.

Прайшлось па перажытку дзён.

Цэтлiк кахання y сэрцы непрыкметна,

Але пачуццi болю на праклён.

Час разганяе yскладненьнi,

Але ж павольна, мне б хутчэй!

Нажаль, назад ён не паверне,

Трэба трымацца мне мацней.

Шмат перашкод наперадзе яшчэ.

Бачу цябе заплюшчыy вочы.

Святлом халодным ты мяне,

А я yсё ж, к табе зноy хочу!

05.2019

*****

На барацьбу мы выйшлi разам:

Каб волю бачыць, а не чуць!

Пад бел-чырвона-белым сцягам,

Людзi свабодаю жывуць!

Не хочам мы чакаць, баяцца!

Хочам сумленных выбараy, правоy!

Мы вырашылi разам, аб'яднацца,

Каб самастойна вырашаць свой лёс.

Апошнi вечар розных пакаленняy.

Плошча шумiць – рэжым падзе!

Натоyп вялiкi, жнiвень зменаy,

Да перамогi нас вядзе!

07.2020

*****

Я падарожнiчаю, але ж у думках.

Бо сёння y вечар я адзiн.

“Як прабiраюся па вулках,

Што завядуць мяне y цiр.

Дзе барацьба, не быць мiшэнню,

А брацца, цiснуць на курок.

І класцi сабе y кiшэню –

Карысць, за пройдзены yрок.

Хтосьцi застаyся, я ж далей,

Прайдуся, па беразе марскiм.
<< 1 2 3 4 5 6 7 ... 38 >>
На страницу:
3 из 38

Другие электронные книги автора Дмитрий Максимович Акулич