Писари иблис Наримон. 8

Бародари дуюм Бадир ном дошт. Хул?и Бадирро фа?мидан душвортар буд. Дар че?раи ? ягон э?сосот на ханда, на ?амгин?, дида мешуд. ? ?амчун одами о?анин рафтор мекард. Чашмон ва м??ои сиё?, дандон?ои ка?у килеб, ?омати бо?увват дошт. Дар тан либоси дарози сиё?, дар даст шамшер дошт.

Хо?ари калон? бошад Сафия буд. Ранги Сафия аз ?ад зиёд сафед, ?омати хароб ва чашмони калони кабуд дошт, ки аз намуди зо?ир? мори обиро ба ёд меовард. М?й?ои сиё?и баланд, дар тан либоси сиё?и дароз ва миёнбанд дошт.

Хо?ари аз ?ама хурдиро Луиза меномиданд. Луиза ба дигарон монанд набуд. ? ранги нисбатан гармтар, м?й?ои сурхчатоб, абр??ои борик, ?омати хароб дошт. ? нисбат ба иблис бисёртар ба инсон монандтар буд.

Авранг нисбат ба Камар ва Луиза зиёдтар Бадир ва Сафияро ?уш медид. Барои он, ки ?ардуи он?о фармон?ои ?ро бе ягон камбуд? ва му?овимат и?ро мекарданд. Камар ва Луиза бошанд, аз намуди зо?ир? зиёдтар инсониятро ба хотир меовард ва зоте, ки Авранг дар ин дунё нисбаташ нафрати калон дошт, инсоният буд. Авранг инсониятро ночор, ?абе? ва бе?увват зот ме?исобид. Ма?сади аввалиндара?аи Авранг, аз болои тамоми инсоният ?укмрон? кардан, дунёро ба дасти худ гирифта, ба зулмот табдил додан буд.

Камар о?иста Наримонро бардошта, даромад. ?ар ча?ори он?о ба Камар ва ба к?даке, ки дар дасти ? буд, ниго? карданд. Авранг о?иста аз ?ои худ хест.

– Наримонро овардам— гуфт Камар ба Авранг ниго? карда —Ч? тавре, ки фармоиш дод?.

– Ни?оят— гуфт Авранг —Он зот ба ?узури ман ташриф овард.

? о?иста ба Камар наздик шуда, ба к?дак ниго? карду суханонашро давом дод:

– Он зоте, ки на иблис ва на инсон. Он зоте, ки дар дарунаш хуни бузурги иблис?о бо хуни ?абе?и инсон омехта аст. Ин кори ту барои зоти мо пасткаш? аст— ? ба Камар ниго? кард.

Камар бошад, ба замин ниго? мекард. Авранг суханонашро давом дод:

– На?од, ту ?амин зотро, ?амин мисли шапарак бе?увватро «писарам» г?ён фахр мекун??

– Ту оварданро фармон дод?, овардам— ?авоб дод Камар.

– Оё медон?, чаро ин тавр фармон додам? – пурсид Авранг ва Камар сухан накарда гапашро давом дод —Барои он, ки зоте хуни иблисро дорад, набояд бо инсон?о ба воя расад. Набояд дар тарафи инсоният бошад. Барои ?амин писарат ё дар ?амин ?о зиндаг? мекунаду мисли иблиси ?а?и?? ба воя мерасад ва ?оида?ои моро азхуд менамояд, ё умуман зиндаг? намекунад!

Камар сарашро бардошта ба Авранг ниго? кард.

Авранг суханашро давом дод:

– Медонам, ки кадом ро?ро интихоб мекун? ва пешак? г?ям, ки писарат то ба синни ?ажда? расидан аз Тираго? як ?адам ?ам ба берун намебарояд, инсониятро намебинад, модараш инсон будагиашро намедонад. Фа?ат бо ?онуну ?оидаи иблис?о зиндаг? мекунад. Агар ба ?ажда?сола нарасида аз Тираго? барояду ба инсоният ?амро? шавад, ?амон р?з ?ам туро ва ?ам писаратро марги бешаф?ат интизор аст. Агар ба ?амин шарти ман роз? бош?, писарат зинда, дар ?амин ?о мемонад.

Камар хом?ш меистод. ?ама бошад ?авобро интизор буданд.

– ?авобро интизорам— гуфт Авранг —Роз? ?аст? ё не?

Камар ба че?раи хурдакаки Наримон ниго? карду ?авоб дод:

– Роз? ?астам!

Фасли дувум

Асрори Тираго?

Аз байн чорда? сол сипар? гашт. Наримон ба синни чорда? расид ва ?оло бори нахуст ?ам инсонро надидааст. ?аёти инсон? чи буданашро намедонист. ? дар байни иблис?о, мору тортанак?о калон шуд ва дар бораи нек?, зебог? ва ме?р ?атто тасаввуроте надошт. Намедонист, ки дард ч? аст. Ба фикри наримон ?аёт ин даруни Тирого? аст ва Тираго? тамоми дунёи Наримон буд. Дар давоми чорда? сол ?атто ба баромадго?и Тираго? наздик ?ам нашуд.

Наримон писараки содда буд ва м?й?ои ?игарию чашмони калон – калон, ки ранги чашмон низ ранги м?й?ои ? ?игар? буданд. Дар ва?тони охир Наримон бисёр таъсирчан шуда буд, ки ин хислати ? Камарро хавотир мекарду ?азаби Аврангро меовард. Соддадил будани ? дар назди амакбачааш Самеъ боз ?ам намоёнтар мешуд.

Самеъ писари Бадир буд. ? аз Наримон як сол хурд буд, аммо аз Наримон зиёд чизро медонист. Самеъ мисли падараш бера?м, сангдил буд. ?айвон?ои дар Тираго? бударо кушта, мор?оро майда – майда карда мегашт. ? м?й?ои зард, чашмони кабуд ?омати хароб ва дандон?ои калон – калон дошт. Ба хул?и хунуки ? ниго? накарда, Наримон ва Самеъ муносибати хуб доштанд.

Модари Самеъ яке аз иблис?ои Тираго? Кибрия буд. Кибрия аз намуди зо?ир? бо Самеъ монанд буданд. ? низ м?й?ои зарду чашмони калони кабуди ранги хунук?, пешонаи майда дошт ва шакли р?и ? р?и ?урбо??аро ба назди чашм меовард. Кибрия Наримонро хуш намедид ва Ба Самеъ бо Наримон ва?ти зиёд гузаронданро манъ мекард. Аммо ба му?обилияти Кибрия ниго? накарда, Самеъ ва?ти зиёди худро бо Наримон мегузаронид, барои он, ки дар тираго? дигар иблиси наврас набуд.

Р?зе Наримон як морро дар даст бозикунон нишаста буд, ба наздаш Самеъ омад.

– Наримон— гуфт Самеъ —?аёти ту умуман ?айриодд?. Аз са?ар то шаб ?айвон?оро бозикунон менишин?, ягон се?ру ?одуро ом?хтан намехо??, аз Тираго? дар ?аётат набаромад?. Барои ч? айнан ба ту баромадан мумкин нест? Сабабаш ч? бошад?

– Ман низ шабу р?з ба худам савол меди?ам— гуфт Наримон —Чаро айнан ман? Чаро ба ман мумкин нест, ки ба берун бароям ва одамонро бубинам. Самеъ, ту бори зиёд ба берун баромад?. ?аёт дар берун ч? хел? Зоте, ки «Инсон» ном дорад ч? хел аст?

– Ба ту ч? тавр тасвир кунам— г?ён Самеъ ба девор ниго? карду инсониятро тасвир кард —Инсон?о тарсончак ва кам?увват. Он?о се?ру ?одуро намедонанд, ба ягон ?айвон табдил ёфта наметавонанд, бо як сухан инсон?о аз ?ама зоти заиф ?астанд. Чаро айнан дар бораи инсон?о мепурс?, на ин ки афсунгар?ову париён?

– Надонам— ?авоб дод Наримон —Худ низ намедонам, ки чаро дар бораи инсоният зиёдтар донистан мехо?ам.

О?и чу?ур кашид ?.

– Наримон бихез! Ба ту як чизро нишон меди?ам.– гуфт Самеъ —Ани? медонам, ки ту инро надида? ва дар ?айрат мемон?!

– Самеъ— гуфт Наримон —Ба берун баромадан ба ман ?атъиян манъ аст. Ту инро хуб медон?.

– Ба берун намебароем— гуфт Самеъ —Он чиз дар ?амин ?о, дар даруни Тираго? аст.

– Оё дар ин ?о ягон чизе ?аст, ки ман намедонам? – Наримон ба таа??уб афтид ва мори боз? кардаистодаашро ба гарданаш гузошту аз ?ояш хест.

Он?о бо як пайро?аи танг ба боло баромаданд.

Самеъ ро?равон гуфт:

– Ман ?ам намедонистам. Дир?з падарам ба ман нишон дод ва ман низ ба таа??уб афтидам. Падарам ба ман ду асроре, Тираго? дорад, на?л кард. Шояд ?ой?ое, ки мо намедонем, дар ин ?о зиёд бошанд.

Пайро?а хеле танг, дароз ва то рафт ториктар мешуд. Самеъ барои ро?ро дидан дар кафаш оташ пайдо кард. Наримон низ каф ба боло, дасташро кушод ва дар болои кафи ? о?иста оташ пайдо шуд. Он?о ро?ро давом медоданд. Дар як ?ое, ки пайро?а гардиш дошт, истоданд.

– Мана ин ?о— гуфт Самеъ.

Наримон ба ?ар тараф ниго? кард. Аммо чизи ?айратомезаш набуд. Тан?о пайро?аи тангу торик, ки самташро дига карда буд. Наримон ?амин тавр фикр кард, аммо ?оло ?ои му?имаш наомада буд. Самеъ о?иста дастонашро ба девор монд ва дар девор шакли чоркун?а, ки атрофаш дар мегирифт, пайдо шуд. Он шакл о?иста ?удо шуду ба боло баромад ва дар девор даромадго? пайдо шуд. Он?о ?арду оташ?ои болои кафро хом?ш намуданду ба дарун даромаданд. Дарун мисли толор калону васеъ буд ва дар девор?о оташ?о буданд. Наримон ба ?ар тараф ниго? карду гуфт:

– Ин ?оро бори нахуст мебинам.

– Ин ?оло ?амаш не— гуфт Самеъ —Ба ин ?о биё!

Самеъ ба охири толор рафту ба поён ниго? кард.

– Инро бубин!

Наримон аз ?афои Самеъ рафт ва дид, ки дар охири толор як чу?урии калону васеъи чоркун?а буд. ?а?ми он ?у?ур? мисли як ?у?ра буд ва чу?урии ? та?рибан да? ва ё ёзда? ?адам мебаромад. Дар он ?о пурри мор?ои сиё?и калон – калон, ки дарозии ?ар якташ та?рибан ду ?адам мебаромад, тобх?рон меистоданд. Он?о ?амин тавр зиёд буданд, ки замин дар чу?ур? намоён намешуд.

– Ин ?адар мори зиёдро акнун мебинам— гуфт Наримон дар ?айрат —Он?оро к? ба ин ?о ?амъ кардааст ва барои ч??

– Ин?о мор?ои одд? нестанд— гуфт Самеъ —Ин?оро «Флун?о» меноманд. Бо на?ли падарам дар дунё ?айр аз ин?о дигар Флун?о нестанд. Ин мор?о та?рибан дусад сол пеш, аз тарафи иблис?о дар ва?ти ?анг бо афсунгар?о сохта шудаанд. Ч? ?онзоте набошад ?ам, ки агар ба т?даи Флун?о фарояд зинда намемонад, ?атто иблис?о. Дар ва?ти ?анг бо афсунгар?о иблис?о афсунгар?ои охиронро дар ?амин ?о, бо азоб куштаанд. ?оло афсунгар?о дар дунё мав?уд нестанд. Дар ?анги т?лон? иблис?о ?олиб омада буданд.

Самеъ море, ки дар гардани Наримон истода буд, гирифту дар болои чу?ур? овезон дошт. Флун?о о?иста ба ?ои мефаромадани мор ?амъ шуданду сарашонро бардошта, ба ?амла омода шуданд. Мор бошад, аз тарс фаромаданро намехост ва ба дасти Самеъ мечаспид.