Өрәк җаны

?р?к ?аны
Марат К?биров

Ул моргта уянып кит? ??м ?ай табып ?ен? кайта. Л?кин беркем д? колач ??еп каршыламый. Ч?нки аны ?ч к?н элек ?ирл?г?нн?р. ??м ул ?зене? тере кеше ик?нен я?адан исбатларга м??б?р. ? ?зе?н?н котылырга тел??чел?р арасында бу ?и?ел т?гел. Марат К?биров – и? к?п укыла торган татар язучысы, ?д?биятны? т?рле тармагында – фантастика, фэнтези, мистика, триллер, хоррор, ?.б. жанрларда эшли. Популярлыгы нигезенд? прозасыны? ?ткенлеге, фантастик вакыйгаларны да тормышчан, х?тта елатырлык д?р???д? с?р?тли алуы, укучы бел?н ирекле ??м ихлас аралашуы ята дип билгелил?р.

* * *

Д?п-д?п-д?п… Д?п-д?п-д?п…

Юк, бу аяк тавышы т?гел, куа кил?чене? аяк тавышы ишетелми иде.

Д?п-д?п-д?п…

Бу ?зене? д? аяк тавышы т?гел…

Бу Г?з?лне? й?р?ге шулай типте.

Ул ялт кына артына борылып карады. К?фенд?й ап-ак б?рк?нчек ябынган н?рс? артыннан ?аман куа иде. ?р?к! Аны? сулышы хатынны? колак т?бенд? ген? ишетелг?нд?й булды. Арка ?з?ге буйлап кабер салкыны й?герде, бала йоннары кабарды. Ул кычкырырга итте, тик тавышы чыкмады.

?р?к инде якынлашып кил? иде.

«Ниг? биек ?кч?ле туфли кидем ик?н?!» – дип уйлады хатын, сулышы кабып. ?йе, гадир?к аяк киеме бел?н й?гер? ?и?елр?к булыр иде. ? болай… Эх, ичмасам, кеше-ф?л?н д? очрамый бит урам буенда.

?р?к ни ?чендер туктап калды.

Г?з?лг? ул нидер кычкырды бугай. «К?шил?к»—диг?не ишетелде. К?шил?ген сорый мик?нни?! Б?ген ген? хезм?т хакы алган иде. Аннан да колак какса?, ай буена суган суы суырырга туры кил?ч?к. Ярый, ансына да т?з?р иде? ?ле. ? ?терс?? К?чл?п мыскыллап ташласа? Боларны уйлаган саен й?р?ге «жу» итеп куйды.

Аякны салырга кир?к. Й?герерг? ?и?елр?к булыр. Хатын артына борылып карады да тиз ген? туктап ?ирг? ч?г?л?де. Калтыранган куллары ты?лашмады, аяк киемен тиз ген? сала алмады. ?р?к инде якынлашып кил? иде. Хатын бер туфлиен кулына тотып, берсен аягына киг?н х?лд? тагы й?герерг? тотынды. Х?зер ул титаклый, х?зер биек ?кч? бел?н й?гер?г? караганда да кыенрак иде.

?р?кне? сулышы ?илк?сен? б?релде.

– Тукта! – дип боерды ?р?к,– Кая качасы??! Тукта…

Г?з?лне? ?аны алкымына килде. Курку хисе ??рбер к?з?н?ген? таралып, х?р?к?тл?рен х?лсезл?ндерде, буыннарын йомшартты. Ул й?гереп барган ?ирд?н салкын асфальтк? барып т?ште. Кулындагы туфлие каядыр очты.

«Беттем!..» – дип уйлады ул, янына ак б?рк?нчекне? килеп басканын к?реп. Кара?гыда ?р?кне? й?зе к?ренми иде.

– Ха-ха-ха-ха…

Б?рк?нчек эченн?н аны? к?л?е ишетелде. Бу тавыш Г?з?лне? б?тен ?анын-т?нен айкады, бар тир?-як кара?гылыкка т?гел, ? шушы шомлы елмаюга ??м чиксез курку хисен? т?ренг?н сыман иде.

Г?з?л иренн?рен ялап алды. К??еленд? ниндидер ?мет ялтлап китте. ?лем алдыннан кеше ???лне? котылгысызлыгына ышанып ?итми, мог?изага ?мет баглый, дил?р. Г?з?л д? шундый хал?тт? иде.

– А-а-а… —дип ы?гырашты ул, калтыранган тавыш бел?н, – Зин?ар ?чен тим?гез ми?а!… ?терм?гез, зин?ар…

Кин?т ул каудырланып сумкасын актарырга кереште.

– Акча кир?кме сезг??!. Х?зер…

?р?к тагын к?лде.

– Ну, й?гереп т? карыйсы?, – диде ул, ?лл? ниди куркыныч тавыш бел?н, – К?чк? куып ?иттем.

Г?з?л аны ишетм?де. Ул к?шил?ген эзл?де.

– Х?зер табам… Х?зер… Акча бар ул…

– Курыкма син…

Г?з?л ?метсезлекк? бирелеп катып калды. Ул к?шил?ген тапмады. Болай булгач, акча биреп котылу м?мкинлеге юк, дим?к, ак б?рк?нчек аны ??лак ит?ч?к иде. Г?з?л еларга кереште.

– Зин?ар ?чен тим?гез ми?а! Тим?гез инде…

– Хы-хы-хы…—дип к?лде ?р?к ??м Г?з?лне? ч?чен? ?релде,– Курыкма син, ?ск?нем…

Аннан со? хатынны? башыннан сыйпап н?рс?дер сузды:

– Син к?шил?ге?не т?шереп калдырды?. М?! Башкача ташлап й?рм?.

Бераздан ?р?к а?а туфлиен китереп бирде:

– Аягы?а киеп й?ре. Пыяла кадалмасын.

Г?з?л к?шил?ген тотып катып калды. Ул х?р?к?тл?нм?де ген? т?гел, бер уй да уйлый алмады. Ул шок х?ленд? иде.

* * *

Х?с?нне? к??еле к?т?ренке иде. Бу аны? ашкынулы адымнарыннан ук к?ренеп тора. Ул кулындагы ч?ч?кл?рне ниндидер бер фыртауайлык бел?н борынына китереп, татлы тавыш чыгарып исн?де д? кан?гать елмаеп куйды. Аннан со? авыз эченн?н ген? ?ыр сузып ?иб?рде:

Сине ген? с?ям, сине ген? к?т?м,

Сине ген? к?р?сем кил?.

Ул т?нге ш???рне? кара?гы урамыннан атлый иде. Х?ер урам да т?гел ?ле, йортлар арасыннан дворга керг?н иде ул. С?йг?н яры бел?н очрашу д?рте к?зен томалаган иде. ?енд? хатыны да к?т? иде, ?лб?тт?, л?кин чит бич?л?р бел?н очрашуны? ?з л?зз?те, ?з т?ме. Бигр?к т?, тормышы? ?итеш булып, яше? кырыктан узганда.

К?тм?г?нд? каршысына килеп чыккан ак н?рс?д?н куркып ул сикереп куйды. К?кр?генн?н ниндидер аваз б?реп чыкты, кулындагы ч?чк?се ?ирг? т?шеп китте.

Л?кин ул боларны? берсен д? сизм?де. Б?тен уе алдында торган ак б?рк?нчекле с?ер н?рс?г? б?йл?неп катып калган иде. ?р?к! Аны? алдында ?р?к тора, л?баса!

Кин?т аны? т?не эсселе-суыклы булып китте. Бала ?оннары кабарып, ч?чл?ре ?р? торды. Ул й?гереп качарга тел?де. Л?кин аякларын к?т?р? алмады, ?йтерсе? алар бер мизгелд? ниндидер мог?иза бел?н тамыр ??йг?н иде.

– Матур ?ырлыйсы?,– диде ?р?к каберд?н чыккан салкын тавыш бел?н, – Похвально!

Ул инде калтырана башлаган ирне тир?ли ?йл?неп чыкты да ?ан ?шеткеч итеп к?леп ?иб?рде. Аннан со? ??р с?зен? басым ясап ?йтеп куйды:

– Мин д? сине ген? к?т? идем.

–Кем син? – дип уйлады Х?с?н. Д?реср?ге ул шулай дип сорарга тел?г?н иде, тик тавышы чыкмады. Бары тик к?зл?ре ген? т?г?р?п т?ш?рд?й булып т?г?р?кл?нде.

– Мин – ?р?к, – диде ак б?рк?нчек, уйларын белеп торуы бел?н Х?с?нне тагы да ныграк куркытып,– Теге д?ньядан кайтып кил?м.