Китап (роман)

??м баягы ике егет артыннан иярде. Тегел?р, арттан начальниклары атлаганны к?реп, бер м?лг? туктап калдылар.

– Тикшер?л?р ?з?ген? илтерг?, – диде ир, алар янында адымын да акрынайтып тормастан, – яхшылап эшк?ртерг? ??м юк ит?рг?.

??м ишекк? юн?лде. ?мма ?иде?сигез адым атлауга ук, артында ниндидер шартлау ишетеп борылырга м??б?р булды. ??м с?генеп куйды. Ике т?ртип сакчысы да га??пл?н?не? чиген? ?итеп катып калган иде. Алар битл?рен?, киемн?рен? ч?чр?г?н канлы ит кис?кл?рен д? сизмил?р, ахры. ? галимне? хатыны ид?нг? сузылып т?шк?н… Аны? башы юк иде…

– Тегел?рг? кушылыгыз! – дип боерды ир. – А?лашыламы?!

Егетл?р бераз аптырап тордылар да ашыгып б?лм?г? кереп киттел?р.

Ир урамга чыкты. Тир??ягына каранып, бертын басып торды.

– Юдыртыгыз барысын да… – диде аннан со?.

Аны? тир??ягында бер?? д? юк, кемг? энд?шк?нен д? а?ларлык т?гел иде.

2

Юк, моны? чынбарлык ик?нен? ышанырлык т?гел иде. ?г?р бернич? к?н элек кен? бер?рсе шушы хакта с?йл?с?, Л?йл? аны акылдан шашканга ис?пл?р, ?ичьюгы, бик оста ялганчы дип атар, тел?с? н?рс? эшл?р, ?мма аны? с?зл?рен? бер тамчы да ышанмас иде. Х?тта ?ле д?, барысын да ?зе к?реп, ?зе кичерг?нд? д?, бу к?ренешне? т?ш кен? т?гелме ик?нен? шикл?неп куйды.

Уянганда ук, Л?йл? ниндидер якты хисл?р бел?н, ?зен бик яхшы ??м к?чле итеп тоеп уянды. Аягына басуга ук, и?ен? назлы б?рхет халат ябылды, аякларына йомшак башмак киелде… ?ле мен? ваннада…

Ваннага килеп кер? бел?н, б?лм? эче хуш исл?р бел?н тулды, якты мо? агыла башлады. Стеналар бер мизгелг? ген? сыекланып алды да анда, сафтан?саф сулы елга хасил булды. Елга ярындагы талларда кошлар сайрый, яфракларны ?и?елч? ген? тибр?ндереп, ягымлы ?ил ис?. Сулар ?авасы да саф, татлы – б?тен булмышы?а ?теп кер?, к??елг? чиксез л?зз?т бир?. Л?йл? су кер? турында уйлауга ук, ?стенд?ге киемн?ре юкка чыкты, ??м ул, аяк астындагы кайнар комга басып, елгага атлады. Аяк й?зенн?н суга керг?ч, иелеп, учлары бел?н ?ылы дулкыннарны с?зде, битл?рен чайкап алды, аннан со? муеннарын, кулбашларын сыпырды да бар к??елен бил?п алган тилерткеч д?рт бел?н елга куенына ташланды. Т?рле т?ст?ге вак балыклар, аннан ?ркеп, читк? тайпылышты. Л?йл? аларга игътибар итеп тормады, колачын ??еп й?з?рг? тотынды. Ул, л?зз?тк? бирелеп, елганы? бер ярыннан икенчесен? й?зеп уйнады да, аз гына арыганлыгын тоеп, дулкыннар ?стенд? чалкан ?йл?нде. Шул хал?тенд?, кояшны? назлы нурларыннан к?зл?рен кыса биреп, татлы елмайды, кулларын ??йде. Ул болай да су коенырга, су коенганда дулкыннар ?стенд? мен? шулай чалкан ятарга ярата иде. ?мма бу юлы елганы? дулкыннары гади т?гел иде. Алар хатынны? аркаларына, ботларына, б?тен т?нен? ?йтеп а?латып булмаслык р?х?тлек биреп массаж ясадылар. Беркад?р шулай яткач, ул, р?х?тлекк? т?з?лмич?, суга чумды. Башта гад?тенч? к?зл?рен йомса да, со?рак, ?зене? кайда ик?нлеген иск? алып, тир??ягына к?з салды ??м сокланудан чак кычкырып ?иб?рм?де. Монда о?мах хозурлыгы иде. Саф чиста су. Кояш нурында т?рле т?сл?рг? кереп, м?р??нд?й ялтырап кит?че эреле?ваклы г?з?л балыклар, ?лл? нинди сихри ?семлекл?р…

«Илдар бел?н берг? керерг? кир?к булыр, – дип уйлап алды хатын, – монда шундый соклангыч ик?н…»

Ире исен? т?ш?г?, ул кабат дулкыннар ?стен? чыкты да яр буена й?зеп китте. Суны? муен ти?ентен урынына ?итк?ч, басып калды. «Чистарынырга кир?к», – дип уйлады. Шул арада ниндидер к?зг? к?ренм?с кул аны хуш ис б?ркеп торган назлы мунчала бел?н юарга кереште. Бу кызык та, р?х?т т? иде. Бераздан юу тукталды, Л?йл? тагы бер кат суга чумып алды. Дулкыннар ?стен? таралган к?бекл?р юкка чыкты…

Тагы бер мизгел ?т?г?, ул ванна б?лм?сенд? иде инде. Б?лм?д?ге ?ылы дулкын аны? т?нен киптерде, ч?чл?рен матурлап тарады. Бераздан хатынны? ?стенд? алсу т?ст?ге кыска халат, аякларында йомшак башмак п?йда булды. Ул, боларны к?реп, кан?гать елмаеп куйды ??м, ваннадан чыгып, кухняга юн?лде. Б?тен б?лм?г? т?мле аш исе таралган иде.

– Илдар! – дип д?ште хатын. – Ашарга ?зер…

Ире, кан?гать елмаеп, ишект? п?йда булды. Ул да я?а гына ваннадан чыккан иде. Хатыны янына килеп, аны? бит очыннан гына ?беп алды да табынга утырды. ?ст?л буп?буш иде. Алар утыруга ук, алларында береш?р стакан алма суты п?йда булды. Аны эчеп куюга, буш стаканнар юкка чыкты да, т?линк?л?р барлыкка килде…

Ир бел?н хатын бер?берсен? карап елмаешып тордылар да кашыкка ?релдел?р.

– О! Соклангыч! – диде ир пылауны т?мл?п карау бел?н. – Мин сине? н?къ шундый итеп пешерг?не?не яратам.

Л?йл? кеткелд?п куйды.

– ?мма монысын мин пешерм?дем, – диде ул, бераз сагая т?шеп, – моны йорт пешерде.

– ?мма ул аны н?къ сине?ч? итеп, мин яратканча итеп пешерг?н. Мен? ?зе? д? ашап кара ?ле.

Хатын бер кашык капты да ирен? карады.

– Н?рс??! – диде ир, аны? кыяф?тенн?н сагаеп. – Н?рс? булды?

Хатын елмайды.

– ?мма бу… Х?тере?д?ме, син берм?лне, мин эшт?н кайтуга, пылау пешереп куйган иде?? – диде хатын кан?гать бер хыялыйлык бел?н. – Мин аны шултиклем нык яраткан идем… Бу – н?къ шул пылау… Бу мин пешерг?нч? т?гел…

Ир т?линк?г? ?релг?н ?иренн?н туктап калды.

– Л?кин… – ??м ул, елмаеп, хатыныны? т?линк?сенн?н бер кашык алып капты. – Чынлап та! Минекен д? т?мл?п кара ?ле.

Хатын ирне? т?линк?сен? ?релде д? шаркылдап к?леп ?иб?рде:

– Мин си?а ышанам! Ышанам. ?й безг? ?зебез яраткан ашны пешер?. Ми?а мин тел?г?нч? итеп, си?а – син тел?г?нч?. Мен? мог?иза!

– Соклангыч!

??м алар с?енеч бел?н ашарга керештел?р.

Бу ?йг? алар ?ле кич? ген? к?ченеп килг?нн?р иде. Б?ген беренче к?нне ген? каршы алалар. ??м ??р к?ренеш алар ?чен зур я?алык, чиксез мог?иза булып тоела иде. Алар б?хетле идел?р. Бер?берсен ?зелеп яраткан утыз биш яшьлек ир бел?н хатын ?чен шуннан да зуррак б?хет юктыр т?сле иде.

Бераздан Л?йл? ирен озатырга ишек т?бен? чыкты.

Икесенн?н д? якты нур тарала иде. ?йд? бары тик алар гына тоя, алар гына ишет? алган татлы мо? я?гырый.

– Мин мондый йорт турында хыяллана да алмаган идем… – Хатын, назланып, аны? муеныннан кочаклады: – Р?хм?т си?а, кадерлем!

Илдар кан?гать елмайды. Хатыныны? ч?чл?ренн?н сыйпап, бит очыннан ?беп алды да аны? кулын сак кына шудырып т?шерде.

– Чынлап та ш?п, ?йеме? – диде ул, галстугын т?з?теп. – Кыйбат та т?гел.

– ? ми?а, барысыннан да бигр?к, диван ошады, – дип, назлы елмайды хатын. – Эше?н?н тизр?к урап кайт, яме…

Илдар с?гатен? карап алды да, мут елмаеп, тагын галстугына ?релде.

– ?ле вакыт бар. – Ул, галстугын салып, шкаф ягына ыргытты. – К?п т?гел т?гелен…

– Юк… – Л?йл? аны? галстугын эл?ктереп алды да кабат ирене? муенына кидерде. – Эшт?н кайткач, яме…

Илдар иренен б?лт?йтеп куйды. ??м бик т?ксе кыяф?т бел?н галстугын т?з?терг? тотынды.

– Эше?? со?лавы?ны тел?мим, – дип акланды хатыны, – ?зе? бел?се? бит инде, мин ашык?пошык кыланганны яратмыйм. Кайткач, яме… Иркенл?п, р?х?тл?неп…

Илдар аны кин?т кочаклап алды да, к?кр?ген? кысып, кая туры кил?, шуннан ?б?рг? тотынды.

– Берд?нберем минем…

– ?аным…

Алар, ?зл?ре д? сизм?ст?н, наз д?ньясына чумдылар, ??м кайнар сулышлар мо?ы, хисл?р яктылыгы б?тен ?йг? таралгандай булды. ?леге ирк?л?ш? тиз ген? тукталачак т?гел иде. ?мма к?тм?г?нд? ягымлы тавыш ишетелде:

– Онытылып китм?гез! Илдар, эше?? со?лыйсы?.

?леге тавыштан икесе д? аптырап катып калдылар. Кемнедер к?рерг? тел?г?нд?й, ирексезд?н тир??якка к?з ташладылар. ??м эшне? н?рс?д? ик?нен а?лап, икесе д? берьюлы кычкырып к?л?рг? тотындылар.