Китап (роман)

– Безнеке… – дип, кан?гатьсез пышылдады бер??. – Минем ?тине шушы н?рс? ?терде…

Тынлык урнашты.

– Мин беркемне д? ?терм?дем… – дип акланды Илдар. Тик аны бер?? д? ишетм?де.

?ил исеп куйды. Бу салкын да, саф та ?ил иде. Ничектер ирк?л?г?н сыман тоелды.

– Юк… – диде кемдер. – Сине? ?тие?не бу ?терм?де. Бу т?гел. Мин ?з к?зл?рем бел?н к?рдем.

– ?ит?регез! – Бу тавыш башлыкларыныкы иде бугай. – Вак?т?як н?рс?л?р бел?н баш катырмагыз. Монда ?итди эш бара.

С?йл?ш?л?р тынып калды.

Ш??л?л?р нидер эшли иде.

– Син барысын да д?рес эшл?де?ме? – дип пышылдадылар бераздан. – Син моны? ярд?м ит?ч?ген? ышанасы?мы?

?леге тавышны ул Зифаныкына охшатты. Дим?к, ниндидер к?телм?г?н х?л килеп чыккан. К?телм?г?н х?л килеп чыккан да, аны кабат д?ньяга кайтарырга ит?л?р. Илдус нидер эшли, ? Зифа а?а ышанып ?итми…

– Юк, ышанмыйм… – Монысы… Монысы профессор тавышы булырга тиеш… – Л?кин ни д? булса эшл?п карарга кир?к…

– Ярд?м ит?рг? тиеш…

– Ул селкенеп куйды! – дип, куркып пышылдады берсе… Аны тавышыннан танып булмады… – Безг? кит?рг? кир?к…

Илдар инде б?тен т?землеген ?уйды.

– Китм?гез! – дип кычкырды ул бар к?чен?. – Нишл?п мине мондый х?лд? калдырып кит?сез?!

Аны беркем д? ишетм?де.

– Ярд?м ит?! – дип пышылдады кемдер. Илдар моны к?тм?г?н иде, шу?а да тавышны игътибарсыз калдырды. ?леге мизгелд? аны? ?чен бары тик бер ген? н?рс? м??им иде – ташлап китм?г?нн?р. Хезм?тт?шл?ре аны? янында калган! Дим?к, ул кире кайтачак!

– Ярд?м ит?рг? тиеш, ?лб?тт?. – Бу – профессорны? тыныч тавышы иде. – ? сез н?рс? к?ттегез?! Колагыгызга киртеп куегыз, кемнедер шушындый с?ях?тк? озатасыз ик?н, сез, эшне? н?ти??сенн?н бигр?к, т??риб? астындагы кешене? ис?нлек?саулыгы турында уйларга бурычлысыз.

– ? мин нык курыккан идем… – диде Зифа. – Чынлап, профессор…

– Бернич? минуттан аягында булачак ул. Шу?арчы б?тен н?рс?не ?зерл?п куегыз.

– ?зер, профессор. – Зифаны? тавышында елмаю ишетелде: – К?пт?н ?зер инде.

Илдар да к??еленн?н ген? елмая иде.

Бераздан ул к?зл?рен ачты. Илдар б?лм? уртасына куелган пыяла ванна т?бенд?, ниндидер яшькелт сыекча эченд? ята иде. Аны? к?зл?ре ачылганны и? беренче булып Илдус к?рде ??м кычкырып ?иб?рде:

– Ул кайтты, профессор!

Илдар торып утырды. Хезм?тт?шл?ре елмаешып кул чабарга тотынды. Бераздан Зифа бел?н Илдус а?а аягына басарга булыштылар ??м ванна янындагы кел?мг? китердел?р.

– Калганын ?зе? карый тор, – дип елмайды Зифа ??м, ?ст?л янына килеп, ирл?рг? арты бел?н басты. Шул арада ук махсус ?айланма Илдарны? юеш киемн?рен салдырды да аны? т?нен киптереп, б?рхет халат кидереп куйды. Бераздан, кулына укол тотып, Зифа килеп ?итте. Аны к?р?г?, Илдар елмаеп куйды:

– Тагын уколмы?

– Монысы куркыныч т?гел, – дип елмайды профессор. – И? авыры ?тте инде. Котлыйм сине, Илдар!

– Сезне д?… – диде Илдар, ?аман уколдан к?зен алмыйча. – Б?лки, бер?р таблетка гына бирерсез?

– Илдар! – Зифа бер кулы бел?н назлы итеп аны? муеныннан кочаклап алды, икенчесен ирне? очасына юн?лтте. – ? син шундый соклангыч егет…

– Мин егет т?… – Илдар янбашында ч?нч? тоеп тынып калды, чыраен сытты ??м бар г??д?се бел?н Зифага асылынды. – ???те?р??се?…

Кыска буйлы кыз аны? авырлыгын к?т?р? алмыйча чайкалып куйды ??м ирне к?ч бел?н этеп ?иб?рде:

– Сытасы? бит!.. – дип елмайды ул. – ?зе?? кара да ми?а кара…

– ? ниг?? – дип кашларын сикертте Илдар. – Син д? ярыйсы гына!..

– Карагыз ?ле, профессор. – Илдусны? кыяф?те кир?генн?н артык ?итди иде. – Перфторуглеродларны? тагын бер ?зенч?леген ачыкладык т?гелме со??! Безне? т??риб? астындагы кешебез, ?ушына кил? бел?н, Зифага ташланды. Дим?к, перфторуглеродлар потенцияне д? арттырып ?иб?р?.

– Ахмак! – дип шелт?л?де аны Зифа. – Сине? уе?да гел бер н?рс? инде…

– Ярый, тынычланыгыз. – Профессор шаярышка чик куйды. – Илдар, син ял б?лм?сен? кер?се?. ? сез… Эшл?регезне т?г?лл?гез д? – ?йл?регезг?. Б?генг? т?мам.

– Профессор, ? б?лки, минем фатирны юу турында…

– Илдус! – Рамил ?хм?тович бераз с?зсез торды ??м ?ст?л тартмасыннан ике диск алды: – Син ирт?г? шушы м?сь?л? буенча ?зер бул. ? монысы си?а, Зифа.

7

Рамил ?хм?товичны? кыяф?тен? караганда, Илдар бел?н икесе ген? калгач, ?лл? н?рс?л?р турында серл?шерл?р шикелле иде. ?мма Зифа бел?н Илдус артыннан ишек ябылуга ук, б?лм?д? тынлык урнашты. Берсе д? башлап энд?шерг? ашыкмады. ?ле булса ял б?лм?сен? кереп кит? алмаган Илдар б?тен т?ненд? ниндидер л?зз?тле арыганлык тоеп, селкенерг? д? иренеп утырса, профессор кашларын ?ыерып н?рс?дер уйлый, ?зе ?чен ниндидер бик м??им н?рс?не х?л ит? иде сыман. Илдар а?а карап?карап алды, л?кин б?лдерерг? кыймады. Бераздан профессор ?зе урыныннан кузгалды. Акрын гына атлап, ?ст?л янына килде. Ике кулы бел?н ?ст?лг? таянып, бернич? минут басып торды. Аннан со? Илдарга борылды.

– Мин баягы т??риб?не тагын бер тапкыр кабатлау турында уйлаган идем, – диде профессор, хезм?тт?шл?ре артыннан ишек ябылуга. – Бу юлы без икебез берг?л?п с?ях?т кылырга тиешбез. Л?кин ?ле х?лсезл?небр?к торам. Безне? ул с?ях?тне беркад?р вакытка кичектерерг? туры килер. Шулай х?тта яхшырак та булыр. Син д? к?ч туплап, ?зерл?неп торырсы?. ? х?зер без сине? с?ях?те? турында с?йл?шербез…

Рамил ?хм?тович стенадагы электрон с?гатьк? карап алды да б?тенл?й икенчег? борды:

– Я?а йортта ничек со?? – диде ул, и? м??им н?рс? турында сорашырга оныткан кеше сыман. – ?ле аны? б?тен м?мкинлекл?рен д? татып карый алмагансы?дыр?

– Юк… – дип елмайды Илдар. – ?мма к?рг?н кад?ресе д? башка сыярлык т?гел. ?йтеп а?латып кына бетереп булмый аны. Шундый соклангыч! Р?хм?т инде сезг?, Рамил ?хм?тович!

– Ярый… – Профессор кул гына селт?де. – Ванна керде? инде б?ген?..

– ?йе… – Илдар кан?гать елмайды. – Аны ванна гына дип ?йтерг? д? тел бармый…

– ?ле эш б?лм?? бел?н танышып ?лгерде?ме со??

Илдар елмайган ?иренн?н кин?т тынып калды.

– Юктыр ?ле, – дип, ?зе ?к ?авап бирде профессор. – Эш турында уйлап та карамагансы?дыр. Мин, бер атна яш?г?ч кен?, ?йд? эш б?лм?се д? барлыгын белдем.