Нигина ва Мирмалик

Дугонаи ту Азро асту як карашма кунад, сад ?азор дил мебарад!

– Карашмаро фа?мидам, аммо «азро» чист?

– Духтари покизаю д?шизаю бокираю афифа Азро асту номи маъшу?аи Воми?… Байте ба Азрои замон мебахшам:

Дидор менамоию пар?ез мекун?,

Бозори хешу оташи мо тез мекун?!

Нигина фа?мид, ки навбати сухан ?ро расид. Бо табассуми ширин гуфт:

– На пар?езкору на тарснокам, устод:

Наям чу об, ки бо ?ар касе даромезам,

Наям чу абр, бар ?ар касе гу?ар пошам!

– Байти ?о?он? бамаврид ёд кард?, вале агар ба ?ойи «гу?ар пошам» мегуфт? ки «гу?ар резам», бе?тар мешуд…

– Бигзор чунин бошад, ки ифодагари ?оли ман мешавад. Зеро подшо?он гу?ар пошанду духтароне мисли ман хунин?игар, аз дида гу?ар резанд. Бовар кунед, устод, ла?зае хом?ш нишастанам аз сари с?з буду нолиши ?озираам аз сари дард аст ва гиря?о дар парда дорад че?раи хандони ман! Дар асл, оби Сай?ун ва ?ай?ун ашки ду чашмони ман аст…

Тапидан?ои дилам нола шуд о?иста-о?иста,

Расотар гар шавад, ин нола?о фарёд мегардад!

– Фаррух? аз ёри сангдил менолид. Ту аз дасти к? фи?он дор?? Туро ба ин ?ол к? афканд?!

Нигина ашки чашм пок карду саргузашти худро аз аввал то ба охир – ?ама ла?за?ои нишотбахшу ?амангез, муколамаю андеша?о, масли?ату наси?ат?о, шебу фарози парвози кабутари ?арам, ?илваи кабки дар?, саргардони?ои о?уи рамидаро мухтасару м?ъ?аз на?л намуд ва дар хулосаи калом гуфт:

– Дар шабонар?зи охир гаштаю баргашта толеъ баркашидам, то мизони дуруст дарёфта, мавзуни хеш гардам. Ман нармшона наям, лек сангдил ?ам нестам ва лутфи д?стро ар? мегузорам. Зеро медонам, ки на?ш аз гилем меравад, аммо аз дил намеравад. Шукр мег?ям, ки маро д?сти мухлис ангуштшумор аст. Вале афс?с мех?рам, ки ?они дигару умри дигарбора надорам, то нисори ?амагон кунам… ?айронам ч? кор кунам??!

– Эй хо?ари ?он, ман ?а? надорам, ки ба ту масли?ат ди?ам, лекин хом?ш нишаста ?ам наметавонам, – бо о?анги узр лаб ба сухан кушод Со?ида. – Ту аз ман хубтар медон?, ки ган? бе ран? ?осил намешавад. Лекин ту шукр г?й, ки муштипар нест?, аз зулму бедоди сарпан?аи бера?ме ран?у нола надор? ва Худо агар хо?ад, а?ри ран?каш бистари хоби ро?ат мешавад. Дил фарох дор ва минбаъд ран?у азоби иш?ро ба оши? супор. Зеро ту духтар?, бар оши?он аз оши?он оши?тар нашав! Дар иш? шайдо? накун ва бар хира раъно? макун! ?е? аз ёд набарор, ки дар олами иш? оши?куш? савоб аст…

Шарофиддин дар?ол ба ?умлаи охирин эрод гирифт:

– Гапи ин ма?и оши?куши айёр са?е? нест. Оре, оши?куш? савоб аст, аммо оши? аз оши? фар? дорад. Эй хо?ари ?он, хо?иши аввал ин аст, ки оши?они бул?авасу гул?авас аз оши?они мушто? ва мухлисони самим? ?удо намою фа?ат ба оши?и ?ош ар? гузор…

– Инаш ч? хел оши??? – пурсид Со?ида бо шигифт.

– Ман барин оши?и ба ифрот расидаи шайдо! – фурсати худнамо? аз даст надод Шароф. – Ту, ки шеър намехон? – намедон?! Лекин бовар дорам, ки дугонаат шо?байти Р?дакиро азёд медонад:

Хештан пок дору бе пархош

?е? касро мабош оши?и ?ош!

Масли?ати дуюм ин аст, ки ба сурати мардон не, ба сирати оши?он ар? гузор, то муроди дилат табъи дил ?осил шавад.

Масли?ати сеюмро аз а?ли худ нею аз китоб мег?ям. О?илон фармудаанд, ки агар хуршед ?оиб гардад, аз р?шноии мо? талаби ?идоят кунеду агар мо? нопадид гардад, аз нури ситора ро?и рост ёбед. Орзу мекунам, ки туро дар интихоби оши?и ?ош Худо мададгор шавад ва дар базми му?аббат ?оми хушдил? бар каф ояд!

Нигина ?авобан ба орзуи хуби шоири истаравшан? сари таъзим фуруд оварду ?ар се баробар ба Саъд? нигаристанд ва ? мушто?онро маътал накард:

– Дар идомаи ташбе?и офтобу мо?у ситора ?икояте мег?ям барои оши?они ро?и саодат:

Булбул шаби дароз гирди гул дар парвоз омада, бо шав? на?ма?ои дилфиреб дар соз оварда, ба овози хеш ?арра шуда, бо гул рамзе мегуфт.

Боди сабо, ки дар миён ?амза мекарду нози гулу ниёзи булбул мешунид, якеро хобонид ва дигаре шукуфонид ва худ ба?рае том бардошт…

Сухан?ои Саъд? масал асту панд,

Ба кор оядат, гар шав? корбанд.

Эй гули навруста ва азизи дилу дида, аз такаллуми шоир маран? ва ?ав?ари сухан шунав: асло гули р?йи сурх заъфарон макун, ки гулолаи[101 - гулола-м?йи печида, кокул ] мушкини ту бартар аз то?и хусравону ?окимон асту шо?они ?а?он бар остони ?алолат сар ни?одаанд:

Агар гулолаи мушкин зи рух барандоз?,

Кунанд дар ?адамат оши?он сарандоз?!

Эй гули пиёда дар шо?ро?и му?аббат, акнун наси?ате аз Саъд? шунав:

Ту бар сари ?адри хештан бошу ви?ор,

Бозиву зарофат ба надимон гузор!

Ту худро кабутару кабки заррин?афас гуфтию ишорат кард?, ки Момои Самар?анд? туро о?уи шергир хондааст. Ин шоираи фасе?баёнро медонам ва медонам, ки вай дар шохи о?у будани бароти оши?он ва давоти шоиронро медонад. Агар шикори шери фалак туро ният бошад, ?арчанд бо бахт ?адал наметавон кард, гурги фарбе?у ша?оли ло?ар аз ?исоб барор ва худро асло о?уи ?арам машумор, ки гирди Каъба мегардаду ?е? мусулмон ба шикораш ?уръат намекунад. Азбас наг?янд аз ?арам илло ба ма?рам, махсус ба ту мег?ям: ?арими дари арбоби му?аббат бош ва байти Анвар? шиори хеш гардон:

Чашми ту о?уест бас нодир,

Ки ?ама сайди шери нар гирад!

Саъд? мисраи дуввум дубора хонду асо бар замин зад ва хитоб кард:

– Эй Нигини дили шоир! Ту болбурида кабутар на?,ва агар ба ра?с наё?, шигифт ?онвар?! Ту он на?, ки чун ?ойиб шав?, аз дил бирав?. Дигар маг?й, ки «ман тарки иш? хо?ам гуфт», зеро агар зулфат чун шаби торик аст, р?ят чун бадри мунир ро?намо ва ил?омбахши шоирест, ки д?ст дорам, ?ама умр наси?ат г?ям, вале ал?ол ?айронам: ку?о равад магас аз корго?и ?алво??!

Ба карашмаи иноят нига?е ба с?и мо кун,

Ки дуои дардмандон зи сари ниёз бошад!

?арфи охири маро асло фаром?ш макун: ту муфаттин, ман муфаттан![102 - муфаттин – фитнаангез, маъшу?амуфаттан – мафтуншуда, оши? ] Дигар оши?он ?ама бозанд, лек Саъд? ша?боз!

Акнун шод бошу ?адам бебоктар не? ва дигаронро мужда де?, ки к??и Рухак фат? гардид ва, ана, ша?ри Ху?анд чун дар кафи даст омад падид!

?амсафарон мисли ду ?уфт кабутари озодбол муддате дар суфасанги болои к?? нишаста, дами бе?ам заданду обу ?изо тановул карда, аз тамошои манзара?ои атроф ба?ри дил кушоданд. Нигина аз панду ?идояти Саъд?, ки мисли шаббодаи Рухак р??афзо буд, ба?раи том бардошта, арзи миннатдор? карду байте шогирдона хонд:

Гуле бишкуфт зебо ин замонам,

Худоё, зери он хоре намонам!

Ман гуфтан мехо?ам, ки…