Нигина ва Мирмалик

Дили оши? мисоли гурги гушна,

Ки гурги гушна аз ч?пон натарсад!

Нигина ва?те шеър мехонд, р?ймол аз сараш афтоду м?йи анбаросо парешон гашт. Нафастанг шуд магар, ки гиребони пиро?ан кушоду пас аз хатми шеър гиряолуд гуфт:

– Эй Малики дилам! Дигар ?аргиз ба худ раво надорам, ки шуморо озор ди?ам! Асло ?афо накунам, фа?ат вафо кунам!

Мирмалик аз та?йири ?олати духтар ла?зае дармонда шуду саросема чашмони Нигинаро б?сид ва пурсид:

– ?онам фидои ту бод, ин ч? ?ол аст? Туро ч? расида?

– Бахайр аст, эй Малики дилам! Чун б?йи шумо ба димо?ам ояд, маро ро?ат физояд! Сол?ост, ки аз ш?ълаи чашми шумо оташе дар дилам аланга мезанад, ?игарам мес?зад, лекин ч? карданро намедонам… Акнун, ки дил аз банд озод гашт, мехо?ам, ?алби оташин ибодатго?и шумо бошад. Покгав?ар шо?писар агар мехо?ед, ?ар ч? зудтар маро ба ?иболаи нико? оваред…

Мирмалик фа?мид, ки баъди нопадид шудани нохуни париён оташи ?айрат аз гиребони духтари де?от? сар барозида, ?унуни иш? мисли боди сарсар? вазида, хотири чира тира гардондааст. Аз ни?онхонаи завра? гулоб дарёфту ба р?яш афшонд, то ба худ ояд. Тадбири дуруст ба дили ш?рида таъсири муфид бахшид. Нигина дар?ол аз олами р??он? ба олами ?исмон? омад. Аз шарму ?аё сар ба зер афканд. Акнун чун мур?и нимбисмил метапид ва менолид:

– Худоё! Чаро худро ба дарёи ?унун андохтам? Чаро дар ба?ри бехуд? ??та х?рдам?! Чаро завра?и мурод ба со?или ма?суд нарасонда, дар лойоба дармондам??! Маликам, илти?о мекунам, зин?ор ин гапу кор ба касе наг?ед, то расво нашавам…

Мирмалик б?се дигар ба чашми Нигина доду дилс?зона нидо кард:

– Эй гиромитар аз ?онам! Хотирк?фта нашав ва дигар асло афсс?с мах?р. Чун хуршеди тобанда че?ра намояд, чунон чора кунам, ки ба муроду ма?сад рас? ва хушбахти олам шав?! – Мирмалик сари завра?ро ?ониби хилватсарои хос гардонд ва Нигинаро аз дасташ дошта, ба толори мунаввару муна??аш даровард. Дар мобайн пан? тахти гулкор? ало?ида-ало?ида гузошта буданду пеши ?ар яке дар мизи пасти мудаввар таба?и заррини пур аз мева?ои хелмахели ширин ба назар мерасид. Бо ишораи ша?риёр хонуми солманди хубче?рае Нигинаро ба яке аз ?у?ра?о дароварда, хилъати зарбофту к?ло?и нав п?шонда, ба миёнаш камарбанди мукаллал бо зевар баст ва бозгашт ба толор баровард. Аллакай дар чор тахт чор бонуи зебою озода менишастанд, ки дар дасти ?ар кадом ноку себу шафтолую би?? ва корде барои п?сту пора кардан буд. Хонуми ро?намо ба Нигина фа?монд, ки ин хонум?ои нозанин бо ша?риёри Ху?анд ?амроз? доранд – яке бонуи ошпаз асту дуюм? хонсолор, сеюм? машшотаи ма?сгар асту чорум? шаробдор…

Мирмалик бо ишораи даст Нигинаро ба па?л?яш хонду бонувони курсинишинро нишон дода, ба нарм? гуфт:

– Туро ин ?о овардам, ки масли?ате кунем ва хулосае барорем, то дили нозукат озор наёбад. Ч? мег??, агар туро ба тахти пан?ум шинонам ва бе?тарин надимаи ро?атбахши худ гардонам?

– Бар надим? даст барафшонда, аз ??рган? ба Ху?анд расидам, то дилбари ?амхоба нашавам ва дигар нара?сам. Агар…

– Кифоя! Дигар ягон ?арф наг?, ки зиёдатист! Он пурсиш барои сан?иш буду нияти аслии ман дигар аст.

– Чист?

– Бо забони худат гуфт?, ки ба ман покгав?ар шо?писар ?адя мекун?! Бо шунидани ин сухани заррин сарам ба осмон расид. Ту ?аргиз надимаю ра??оса намешав?! Ту модари шо?писари ман мешав?!!

Рафтем ба суро?и Шайхбобои шарик?! Худои таъоло мефармояд, ки дар амри хайр дигар ягон ла?за таъхир накунем. Туро ?амсари ?алоли худ карда, вилоят ба ту бахшам ва ?ама боигар? аз сарат пошам…

* * *

Дар чоршанбер?зи муборак ва таборак Шайх Бадеуддини Нур? малак ба нико?и малик даровард ва коми дили ?ар ду баровард. Шо?муроду Сабзал? шо?иди Мирмалик шуданду Саодату Раъно дар па?луи Нигина истоданд. ?абл аз и?оби ар?с ва ?абули домод Саъд? му?амбирона чашмак зада, байте хонд:

Писарро нишонданд пирони де?,

Чу ме?рат бар ? ?аст, ма?раш биде?!

Мирмалик ишоратро фа?мид ва бо лутф ?авоб гардонд:

– Хуш ар?сест дар ?а?он, умри худ кобин ди?ам!

– Намешавад! – хандид Сайфуддин. – Дар Исфараи мо матои ма?ри араб? ва кобини порс? аз сухан намебофанд. Миёни ду фард агар а?де шавад, дар?ол на?де ба он пайванд мегардад. Дар китоб омадааст, ки шо?духтари исфаранг? Бонуро аз ба?ри Н?? ибни Мансур хостанд ба мабла?и сад ?азор динор кобин!

– Сад ?азор динор пеши бонуи ман ?адре надорад! – бо?урур лу?ма партофт Шакархонум. – Вайро молу ашё чандоне ?аст, ки ?е? кобине, интухин, нахо?ад…

– Сухан бисёр аст, аммо мувофи?и шариат пули на?д ва молу матоъ, ки дар ва?ти нико? ба зиммаи домод му?аррар мешавад, бояд мушаххас бошад, – гуфт бо о?анги ?атъ? Шайх Масли?атдин. –Ё бунаййа[109 - Ё бунаййа – эй фарзандам.] Мирмалик ибни Мирра?мат, ту Нигина бинти Абдулсайидро бо ма?ри да? шутур молу ашёи аълосифат ва симу зар, ?авлию ча?ор хона ва да? ?улому канизак хост? ва ?абулаш кард? ба зан??

– Хостам ва ?абулаш кардам! – дар?ол посух гардонд Мирмалик.

Шайх Масли?атдин ба ар?с р? овард:

– Ё бунаййат Нигина бинти Абдулсайид, ту нафси шарифа ва гав?ари гаронмояи хештанро бо ма?ри му?арраршуда бахшид? ба Мирмалик ибни Мирра?мат?

Баъди пурсиши сеюм шо?идон посухи ар?сро баръало шуниданд:

– Бахшидам…

Шайхи Бузургвор дасти дуо бардошту ду ?умла амри маъруф кард:

– Ма?оми имону му?аббат дар дил асту а?л дар сар, шарм дар чашм ва ?увват дар устухон. ?ар ма?оме гиром? дореду ба ?амдигар суханони му?аббатомез, калимоти садо?атангез ва каломи ?а?и?атфар?ом г?ед, то дар дил?ои шумо д?стию вифо?[110 - вифо? – якдил?, иттифо?, созиш. ] муста?кам падид ояд…

Баъди табрику та?ният Пири равшанзамири Ху?анд ба шоирони му?аррад ба чашми кун?ков? ниго? гуморида, масли?атомез гуфт:

– Агар ба гулрухе назари гарм доред, фошофош биг?ед, ки фурсат мусоид асту бик?шем, то дар р?зи истифто? кор ба муроди шумо якр?я шавад.

Шамси ?ола шитобон аз ?ой хест:

– Ба ман гуфтанд, ки ?ар ч? ба хотири шумо бигзарад, дафъатан ба миён ояд. Бо умед мег?ям, ки назари гарм дорам, ?айратам ?аст, вале и?тидорам нест…

Сайфуддин бадо?атан гуфт:

Зи шарми ту чу ?аво об мешавад суханам,

Ба хатти умдаи мулки камол-Шамсуддин.

Ба ?е? касе нади?ам духтарони зодаи табъ

В-агарч? ?он ди?ад аз ба?ри ?ар яке кобин!

– Ман ?ам ?удрат надорам, ки ма?р пардозам, – бо овози хаста арзи ?ол кард Шарофиддин. – Акоям пан? сол боз ч?пон? мекунад, лекин нисфи ма?ри духтар ?амъ накардааст…

Саъд? бо о?анги тамасхур гуфт:

– Маро низ ма?р набувад, ки на?д биди?ам. Худи ?озир дар васфи Зебосанам ?асидае мег?ям, ки ?ар байташ ?азор динор арзиш дорад, вале ?укми шариат дигар аст, на?д бигиру даст аз насия бидор!

Д?стон дар ?авои с??бати ёр

Зар фишонанду мо сар афшонем…

Сайфуддин низ бо кокои худ ?амфикр шуд:

– Шо?они сомон? ?ар шоиреро, ки зан набуд? ва кобин натавонист? додан, зан дод? ва кобин аз хазина дод?! Кош дар он замона шоири дарбор будаме…